2024-03-29T00:33:37Zhttps://minerva.usc.es/oai/requestoai:minerva.usc.es:10347/264332021-06-10T02:02:30Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Varela Domínguez, Noa
2021-06-09T12:55:08Z
2021-06-09T12:55:08Z
2018-07
http://hdl.handle.net/10347/26433
Las ferritas con estructura tipo espinela (A+2Fe2O4) han despertado un gran interés en el ámbito del magnetismo gracias a sus posibles usos en dispositivos espintrónicos1, requiriendo algunas de estas aplicaciones el crecimiento de películas epitaxiales sobre sustratos adecuados2. En el presente trabajo se ha desarrollado la síntesis de películas delgadas de la ferrita de cobalto (CoFe2O4, CFO), sobre sustratos MgAl2O4 (MAO) mediante la técnica Deposición Asistida por Polímero (PAD), variando la temperatura de deposición. Las propiedades de las películas obtenidas por PAD fueron comparadas con las sintetizadas mediante el método físico de Deposición por Láser Pulsado (PLD), a temperaturas similares. Las películas depositadas por PAD crecen próximas a una situación de equilibrio termodinámico, que se encuentra condicionada por la tensión epitaxial debida al sustrato, temperatura, atmósfera, etc. Esto constituye una diferencia fundamental con respecto a PLD, donde el control del crecimiento de la capa es puramente cinético3,4.
La caracterización estructural de estos films incluye estudios de difracción de rayos X y reflectividad. Asimismo, se ha realizado una caracterización magnética mediante un magnetómetro SQUID5. Observamos una disminución sistemática en el parámetro de red fuera del plano al aumentar la temperatura de deposición. La evolución de la anisotropía magnética con el parámetro de red nos permite concluir que se produce una transición espinela inversa-directa al aumentar la temperatura de síntesis. La conclusión fundamental de este trabajo es que la temperatura de deposición de películas epitaxiales de CFO determina la distribución de cationes Co+2 en los sitios tetraédricos y octaédricos de la espinela y, por tanto, la anisotropía magnética del cristal.
Spinel ferrites (A+2Fe2O4) have become of great interest to the magnetism community due to their potential application in spintronic devices1, and some of these applications require growth of epitaxial layers of these materials on suitable substrates2. The present work describes the synthesis of cobalt ferrite (CoFe2O4, CFO) thin films on MgAl2O4 (MAO) substrates using the Polymer Assisted Deposition (PAD) technique, at different deposition temperatures. The properties of these films obtained by PAD were compared with those synthesized by a physical method, Pulsed Laser Deposition (PLD), at similar temperatures. The films deposited by PAD grow close to thermodynamic equilibrium conditions, which are determined by the epitaxial strain imposed by the substrate, thermal annealing, atmosphere, etc. This poses an important difference with respect to PLD, where growth is controlled by kinetics3,4.
The structural characterization of these thin films includes studies of X-ray diffraction and reflectivity. In addition, a magnetic characterization was made using a SQUID5 magnetometer. We observed a systematic decrease in the out-of-plane lattice parameter as the deposition temperature is increased. The evolution of the magnetic anisotropy with this lattice parameter suggests that a reverse-direct spinel transition occurs when the synthesis temperature increases. The fundamental conclusion of this work is that the deposition temperature of epitaxial CFO films determines the distribution of Co2+ cations in the tetrahedral and octahedral sites of the spinel and, therefore, the magnetic anisotropy of the crystal.
As ferritas con estrutura tipo espinela (A+2Fe2O4) espertaron un gran interese no ámbito do magnetismo grazas aos seus posibles usos en dispositivos espintrónicos1, requirindo algunhas destas aplicacións o crecemento de películas epitaxiais sobre substratos adecuados2. No presente traballo desenvolveuse a síntese de películas delgadas da ferrita de cobalto (CoFe2O4, CFO), sobre substratos MgAl2O4 (MAO) mediante a técnica Deposición Asistida por Polímero (PAD), variando a temperatura de deposición. As propiedades das películas obtidas por PAD foron comparadas coas sintetizadas mediante o método físico de Deposición por Láser Pulsado (PLD), a temperaturas semellantes. As películas depositadas por PAD crecen próximas a unha situación de equilibrio termodinámico, que se atopa condicionada pola tensión epitaxial debida ao substrato, temperatura, atmosfera, etc. Isto constitúe unha diferenza fundamental con respecto a PLD, onde o control do crecemento da capa é puramente cinético3,4.
A caracterización estrutural destes filmes inclúe estudos de difracción de raios X e reflectividade. Igualmente, realizouse unha caracterización magnética mediante un magnetómetro SQUID5. Observamos unha diminución sistemática no parámetro de rede fóra do plano ao aumentar a temperatura de deposición. A evolución da anisotropía magnética co parámetro de rede permítenos concluír que se produce unha transición espinela inversa-directa ao aumentar a temperatura de síntese. A conclusión fundamental deste traballo é que a temperatura de deposición de películas epitaxiais de CFO determina a distribución de catións Co+2 nos sitios tetraédricos e octaédricos da espinela e, por tanto, a anisotropía magnética do cristal.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Ferrita de cobalto
Magnetómetro SQUID
Espintrónica
Síntesis de películas delgadas
Deposición Asistida por Polímero
Síntesis y caracterización de películas delgadas de óxidos por métodos químicos
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264052021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Rivadulla Salgueiro, Francisco
2021-06-07T11:01:14Z
2021-06-07T11:01:14Z
2015-07
http://hdl.handle.net/10347/26405
The possibility of growing epitaxial thin-films has been intensely studied during the last decades. The development of the physical deposition techniques, such as Pulsed Laser Deposition (PLD), Sputtering or Molecular Beam Epitaxy (MBE) made possible the production films and multilayers of very high quality, although they have the serious drawback of the huge price of the equipment, particularly for small-laboratory basic research.
For this reason, there is a great interest in developing more cost-effective chemical methods of deposition, which however must produce films of a quality similar to the physical techniques to meet the requirements of demanding applications.
In this work we use a chemical method to grow metal-oxide thin films of a structural and morphological quality which is similar to that obtained by traditional physical high-vacuum methods. The process basis is the preparation of solutions containing the metal-cations precursors of the thin film; a soluble metal salt, a complexing agent and a polymer for retaining the cations are the basic components of the precursor solutions used in this study. By spin-coating the solutions over commercial monocrystalline substrates (like (001) oriented SrTiO3) and after a thermal treatment, thin-films of the materials of interest are obtained. A good control over the thickness and stoichiometry can be achieved through the control of the initial concentration of the solutions and the gaseous atmosphere during the annealing.
In this study we obtained thin films epitaxially grown of BiFeO3, SrRuO3, La0.7Sr0.3MnO3 and a bilayer of BiFeO3/La0.7Sr0.3MnO3.
These compositions were selected due to their scientific and technologic relevance. The structure and morphological characterization was carried out by X-ray and microscopy techniques. The electric and magnetic properties are also investigated to study the effect of the low dimensionality and epitaxial strain in these materials.
eng
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Polymer
Thin films
Epitaxial growth
Polymer Assisted Deposition
Polymer-assisted deposition of epitaxial oxide thin films
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/160762021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Corral Cid, Lucía
2017-10-26T08:46:33Z
2017-10-26T08:46:33Z
2017
http://hdl.handle.net/10347/16076
A cuantiosa presenza de procesos de transferencia protónica en sistemas químicos e
biolóxicos, fan do estudo da súa dinámica o obxecto de numerosas liñas de investigación actuais, especialmente centradas no emprego de sondas fluorescentes para este propósito. Neste traballo levouse a cabo a análise do comportamento do2-(3’hidroxi2’piridil) bencimidazol (HPyBI) en diversos disolventes e valores de pH mediante técnicas de espectroscopía electrónica UV-Vis e de fluorescencia, tanto en estado estacionario como resolta no tempo, permitindo unha achega ao efecto do medio sobre a química desta e outras sondas semellantes. Observouse o diferente comportamento da molécula en medio acuoso e trifluoroetanólico fronte ao resto de disolventes en medio neutro, presentando un equilibrio no estado fundamental entre a forma enólica e o seu tautómero cando unicamente a primeira se detecta no resto dos casos. Destaca así mesmo, a variabilidade no comportamento amosada en disolucións ácidas, onde pese a ser o catión enólico a única especie presente no estado fundamental, a potenciación das propiedades ácido-base no estado excitado altera notablemente a produción de distintas formas emisoras, especialmente no caso do trifluoroetanol, onde se observou un posible proceso de transferencia protónica intramolecular asistido polo disolvente, que se analizou en profundidade de xeito individual, confirmando tal hipótese.
The important amount of proton transfer processes present in chemical and biological systems, make the study of their dynamics the goal of many lines of investigation, specially focused on using fluorescent probes for this purpose. In this work we investigated the behaviour of 2-(3’-hydroxy-2’-pyridyl)benzimidazole (HPyBI) in various solvents and acidities by means of UV-Vis absorption spectroscopy and steady-state and time-resolved fluorescence spectroscopy, letting us know about the effect of the enviroment on the chemistry of this and similar probes. The different behaviour of HPyBI in aqueous and trifluoroethanolic solution compared with other solvents was observed, showing a ground-state equilibrium between its enolic and tautomeric forms when only the former was ddetected in the ground-state. It was also relevant the diversity of behaviour shown in acidic solutions where in spite of only
detecting the enolic cation in the ground state, its increased acid-base properties upon
Traballo de fin de Grao
2
excitation affected the produced emitting species, specially in the case of
trifluoroethanol, where we observed a potential solvent-assisted proton transfer process,
individually investigated and supported by evidence.
La notable presencia de procesos de transferencia protónica en sistemas químicos y
biológicos, hacen del estudio de su dinámica el objetivo de numerosas líneas de
investigación actuales, especialmente centradas en el uso de sondas fluorescentes para
este propósito. En este trabajo se llevó a cabo el análisis del 2-(3’-hidroxi-2’-
piridil)bencimidazol (HPyBI) en distintos disolventes y valores de pH mediante técnicas
de espectroscopía electrónica UV-Vis y de fluorescencia, tanto en estado estacionario
como resuelta en el tiempo, permitiendo un acercamiento al efecto del medio sobre la
química de esta y otras sondas similares. Se observó el diferente comportamiento de la
molécula en medio acuoso y trifluoroetanólico frente al resto de disolventes,
presentando un equilibrio en estado fundamental entre la forma enólica y su tautómero
cuando únicamente la primera se detecta en el resto de los casos. Destaca así mismo, la
variabilidad en el comportamiento observada en disoluciones ácidas, donde pese a ser el
catión enólico la única especie detectada en estado fundamental, la potenciación de las
propiedades ácido-base en el excitado afecta notablemente la producción de distintas
formas emisoras, especialmente en el caso del trifluoroetanol, donde se observó un
posible proceso de transferencia protónica fotoinducida asistido por el disolvente, que
se analizó en profundidad de manera individual, confirmando tal hipótesis.
glg
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/es/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 3.0 España
espectroscopía electrónica
2-(3’- hidroxi-2’-piridil)bencimidazol (HPyBI)
fluorescencia
transferencia protónica
O 2-(3’-Hidroxi-2’-Piridil)Bencimidazol como sonda fluorescente para o estudo de reaccións de trensferencia protónica fotoinducida
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264242021-06-10T02:02:18Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Liñares Domínguez, Ismael
2021-06-09T09:01:05Z
2021-06-09T09:01:05Z
2016-07-20
http://hdl.handle.net/10347/26424
En este trabajo fin de grado se realizó la síntesis del líquido iónico cloruro de 1,3-bis (2-hidroxietilo) imidazolio y se estudió el proceso de absorción de CO2 de sus disoluciones acuosas a diferentes concentraciones de líquido iónico (0.125 M, 0.04 M, 0.05 M, 0.1 M y 0.5 M) y caudales de CO2 (0.075, 0.1 y 0.15 L h-1). Se compararon estos resultados con los obtenidos por el proceso establecido industrialmente, el proceso denominado RECTISOL, y se determinó que las disoluciones acuosas de cloruro de 1,3-bis (2-hidroxietilo) imidazolio son más efectivas a bajas concentraciones que el proceso RECTISOL siendo su carga de dióxido de carbono entre dos y tres veces mayor.
También se estudió el proceso de regeneración de las disoluciones acuosas de cloruro de 1,3-bis (2-hidroxietilo) imidazolio demostrándose que tras una perdida inicial de eficacia en las sucesivas utilizaciones se mantiene un grado de recuperación de 60%.
Neste traballo fin de grao realizouse a síntese do líquido iónico, cloruro de 1,3-bis (2-hidroxietilo) imidazolio, e estudouse o proceso de absorción de CO2 das súas disolucións acuosas a diferentes concentracións de líquido iónico (0125 M, 0.04 M, 0.05 M, 0.1 M e 0.5 M) e caudais de CO2 (0.075, 0.1 e 0.15 L h-1). Comparáronse estes resultados cos obtidos polo proceso establecido industrialmente, o proceso denominado RECTISOL, determinando que as disolucións acuosas de cloruro de 1,3-bis (2-hidroxietilo) imidazolio son máis efectivas a baixas concentracións que o proceso RECTISOL sendo a súa carga de dióxido de carbono entre dous e tres veces maior. Estudouse tamén o proceso de rexeneración das disolucións acuosas de cloruro de 1,3-bis (2-hidroxietilo) imidazolio demostrándose que tras unha perdida inicial de eficacia nas sucesivas utilizacións mantense un grao de recuperación de 60%.
In this degree work we have the ionic liquid 1,3-bis (2-hydroxyethyl) imidazole chloride. The aqueous solutions of this compund at different concentrations of ionic liquid (0125 M, 0.04 M, 0.05 M, 0.1 M and 0.5 M) have been tested in the CO2 absorption process usingvarius CO2 flow rates (0.075, 0.1 and 0.15 L h-1). Thefound results indicated that 1,3-bis (2-hydroxyethyl) imidazolium chloride aqueous solutions are most effective to lower concentrations than the Rectisol process, the more common physical absorber used at industrial level, and the carbon dioxide load is among two and three times higher. The regeneration process of the aqueous solutions of 1,3-bis (2-hydroxyethyl) imidazolium chloride showing that after an initial loss of efficiency a degree of 60% recovery remains in successive uses.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Líquidos iónicos
Absorción de CO2
Proceso Rectisol
Absorción de dióxido de carbono
Captura de CO2
Síntese de líquidos iónicos e a súa utilización como absorbentes na captura de co2
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264382021-07-28T02:02:18Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Fernández González, Xulián
2021-06-10T11:41:58Z
2021-06-10T11:41:58Z
2019-07
http://hdl.handle.net/10347/26438
La química bioortogonal ha supuesto una revolución en los últimos años pues permite llevar a cabo reacciones en medios biológicos e incluso dentro del ambiente celular, sin que éste vea alterado sus procesos biológicos habituales. El desarrollo de un número creciente de reacciones organometálicas compatibles con medio acuosos ha impulsado el estudio de estas transformaciones en medio biológicos complejos e incluso medios celulares. De estos avances surge la necesidad de disponer de estrategias para la monitorización de estas reacciones en tiempo real en el interior celular, por ejemplo, mediante el uso de microscopía y de sondas fluorescentes.
En este estudio se plantea el diseño y síntesis de sondas fluorescentes para estudiar reacciones de desprotección de éteres alílicos promovidas por complejos de rutenio en el interior de células HeLa.
Las sondas preparadas poseen propiedades fluorescentes que se pueden modular químicamente. Esta modulación consiste en la protección de grupos hidroxilo con un grupo alilo, lo que provoca una desactivación de la fluorescencia o un cambio en la longitud de onda de emisión. La fluorescencia se ve activada de nuevo mediante la reacción de desprotección promovida por rutenio. Precisamente, esta diferencia en la señal de fluorescencia entre la sonda protegida y la sonda desprotegida nos permite controlar el avance de esta reacción bioortogonal.
A química bioortogonal supuxo unha revolución nos últimos anos pois permite levar a cabo reacción en medios biolóxicos e incluso dentro do ambiente celular, sen que este vexa alterado os seus procesos biolóxicos habituais. O desenvolvemento dun número crecente de reaccións organometálicas compatíbeis con medios acuosos impulsou o estudo de estas transformacións en medios biolóxicos complexos e ata en medios celulares. A partir destes avances xorde a necesidade de ter estratexias para a monitorización de estas reaccións en tempo real no interior celular, por exemplo, mediante o uso da microscopía e das sondas fluorescentes.
Neste estudo planéase o deseño e síntese de sondas fluorescentes para estudar reaccións de desprotección de éteres alílicos promovidas por complexos de rutenio no interior de células HeLa. As sondas preparadas teñen propiedades fluorescentes que pódense modular quimicamente. Esta modulación consiste na protección de grupos hidroxilo cun grupo alilo, o que provoca unha desactivación da fluorescencia ou un cambio na lonxitude de onda de emisión. A fluorescencia vese activada de novo mediante a reacción de desprotección promovida polo rutenio. Precisamente, esta diferenza nas sinais de fluorescencia entre a sonda protexida e a sonda desprotexida permítenos controlar o avance de esta reacción bioortogonal.
Bioorthogonal chemistry has experienced a revolution in recent years since it allows to carry out reactions in biological media and even within the cellular environment, without altering the biological processes. The development of a growing number of water compatible organometallic reactions has allowed us to study these transformations in complex biological media and even native cellular settings. These advances have prompted the need to develop new strategies for monitoring these reactions in real time inside the cell, by using microscopy and fluorescent probes.
In this study we propose the design and synthesis of new fluorescent probes to study ruthenium promoted deprotection reactions of allylic ethers inside HeLa cells.
The synthesized probes display fluorescent properties that can be chemically modulated. This modulation consists in the protection of hydroxyl groups with an allyl group, which causes a deactivation of the fluorescence or a change in the emission wavelength. The fluorescence is activated again through the ruthenium mediated deprotection reaction. Indeed, this difference in the fluorescence signal between the protected probe and the unprotected ones allows us to control the progress of bioorthogonal reaction.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Reacciones bioortogonales
Metales de transición
Sondas fluorescentes
Química bioortogonal
Sondas fluorescentes en reacciones bioortogonales catalizadas por metales de transición
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/160652021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
López Regueiro, Ángel Camilo
2017-10-25T11:07:56Z
2017-10-25T11:07:56Z
2017
http://hdl.handle.net/10347/16065
La enfermedad de Alzheimer es un proceso neurodegenerativo del sistema nervioso central caracterizada por la muerte neuronal progresiva en ciertas áreas del cerebro. Esta enfermedad es el tipo más habitual de demencia, que en 2013 contaba con 44 millones de afectados y se estima que aumente a 65 millones en 2030.
Actualmente, la muestra clínica más estudiada es el líquido cefalorraquídeo, por lo que
el hallazgo de biomarcadores indicadores de la enfermedad en muestras cuya
obtención sea más sencilla se presenta como una interesante alternativa a estudiar. En este trabajo se han desarrollado y estandarizado diferentes técnicas para el estudio de muestras de suero, centrándose en el campo de la proteómica, realizando la separación de las proteínas de alta abundancia de las de baja abundancia por cromatografía de afinidad, para la subsiguiente separación de éstas por electroforesis bidimensional 2D-PAGE. Se han estudiado las diferentes condiciones de electroforesis (nativas o desnaturalizantes), el pH de las tiras o la dilución de la muestra; y con respecto a los geles de poliacrilamida su tinción, el grado de polimeración, el tamaño y el secado. Las metodologías se aplicaron a muestras de personas sanas, pacientes con deterioro cognitivo que evolucionaría a Alzheimer y pacientes con Alzheimer, realizando un análisis de imagen comparativo de estas situaciones.
A enfermidade de Alzheimer é un proceso neurodexenerativo do sistema nervioso central caracterizada pola morte neuronal progresiva en certas áreas do cerebro. Esta enfermidade é o tipo máis habitual de demencia, que en 2013 contaba con 44 millóns de afectados e estímase que aumente a 65 millóns en 2030.
Actualmente, a mostra clínica máis estudada é o líquido cefalorraquídeo, polo que o
achado de biomarcadores indicadores da enfermidade en mostras cuxa obtención sexa
máis sinxela preséntase como una interesante alternativa a estudar. Neste traballo
desenvolvéronse e estandarizáronse diferentes técnicas para o estudo de mostras de
soro, centrándose no campo da proteómica, realizando a separación das proteínas de alta abundancia das de baixa abundancia por cromatografía de afinidade, para a subseguinte separación destas por electroforese bidimensional 2D-PAGE. Estudáronse
diferentes condicións de electroforese (nativas ou desnaturalizantes), o pH da tira ou a
dilución da mostra; e con respecto aos xeles de poliacrilamida a tinción, o grado de
polimerización, o tamaño e o secado. As metodoloxías foron aplicadas a mostras de
persoas sas, pacientes con deterioro cognitivo que evolucionaría a Alzheimer e
pacientes con Alzheimer, realizando unha análise de imaxe comparativa destas
situacións
Alzheimer ́s disease is a neurodegenerative process of the central nervous system characterized by progressive neuronal death in certain areas of the brain.This disease is the most common type of dementia, which affected 44 million people in 2013. This number is estimated to increase to 65 million in 2030. Currently, the most studied clinical sample is cerebrospinal fluid, so the finding of biomarkers of this disease in samples whose extraction is simpler is presented as an interesting alternative to study.For this purpose, different techniques for the study of serum samples have been developed and standardized, focusing on the field of proteomics.
The separation of high abundance proteins from low abundance ones is carried out by
affinity chromatography, for the subsequent separation by 2D-PAGE two-dimensional
electrophoresis. Different electrophoresis conditions have been tested (native or
denaturing), as well as the pH of the strips and the dilution of the sample; and with respect to the polyacrylamide gels their staining, degree of polymerization, size and drying. The methodologies were applied to samples of healthy individuals, patients
with cognitive impairment that would evolve to Alzheimer's and Alzheimer's patients, performing a comparative image analysis of these situations
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/es/
open access
Atribución-NoComercial-SinDerivadas 3.0 España
Proteómica
Alzeimer
Muestras de suero
Nuevas estrategias proteómicas para la caracterización de proteínas de baja abundancia en muestras clínicas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270692021-11-04T03:02:27Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Troncoso Afonso, Lara
2021-11-03T09:49:28Z
2021-11-03T09:49:28Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27069
Biological chemistry deals with the study of the chemical processes that occur inside
living beings, from a molecular perspective. Understanding the cellular and molecular
mechanisms underlying biological functions is fundamental for the treatment of many
diseases. Furthermore, being able to manipulate, monitor and transform cellular
behaviour is key to the development of modern medicine.
However, interfering with cell’s functioning is not a trivial task and it requires the
development of tools to carry out designed transformations under the complex
environment of biological habitats. The chemical transformation of exogenous or
endogenous substances inside living beings requires bioorthogonality and selectivity.
One way to perform biocompatible reactions could be based on the use of
photochemically-induced transformations, promoted by visible light.
Combining photochemistry and bioorthogonal methods leads to bioorthogonal
photochemistry, a new field of research that is still in its infancy. During this TFG, some
preliminary work in this area have been carried out.
La química biológica consiste en el estudio de los procesos químicos que ocurren en
el interior de los seres vivos desde el punto de vista molecular. Entender los mecanismos
celulares y moleculares relativos a las funciones biológicas es fundamental para el
tratamiento de muchas enfermedades. Es más, ser capaz de manipular, monitorizar y
transformar el comportamiento celular es clave para el desarrollo de la medicina
moderna.
Sin embargo, interferir en las funciones celulares no es una tarea trivial y requiere el
desarrollo de nuevas herramientas para llevar a cabo las transformaciones diseñadas
bajo el complejo ambiente de los sistemas biológicos. Las transformaciones químicas de
sustancias exógenas o endógenas en el interior de los seres vivos requiere bioortogonalidad y selectividad. Un modo de llevarlas a cabo podría basarse en el uso
de transformaciones inducidas fotoquímicamente, promovidas por la luz visible.
La combinación de la fotoquímica y los métodos bioortogonales abre paso a la
química fotobioortogonal, un novedoso campo de investigación que se encuentra
todavía en su infancia. Durante este TFG, se ha llevado a cabo trabajo preliminar en este
área.
A química biolóxica consiste no estudo dos procesos químicos que acontecen no
interior dos seres vivos para entender os seres vivos dende o punto de vista molecular.
Entender os mecanismos celulares e moleculares relativos as funcións biolóxicas é
fundamental para o tratamento de moitas enfermidades. É máis, ser capaz de
manipular, monitorizar e transformar o comportamento celular é clave para o
desenvolvemento da medicina moderna.
Non obstante, interferir nas funcións celulares non é unha tarefa trivial e require o
desenvolvemento de novas ferramentas para levar a cabo as transformacións
deseñadas baixo o complexo ambiente dos sistemas biolóxicos. As transformacións
químicas de substancias exóxenas e endóxenas no interior dos seres vivos require
bioortogonalidade e selectividade. Un modo de levalas a cabo podería basearse no uso
de transformacións inducidas fotoquímicamente, promovidas pola luz visible.
A combinación da fotoquímica e os métodos bioortogonales abre paso a química
fotobioortogonal, un novidoso campo de investigación que se encontra aínda na súa
infancia. Durante este TFG, levouse a cabo traballo preliminar nesta área.
eng
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Química fotobioortogonal
Bioorthogonal chemistry
Bioorthogonal photocatalysis
Bioorthogonal photochemistry
Visible-light promoted bioorthogonal photocatalysis
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264352021-06-11T02:02:23Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Moraña Fernández, Sandra
2021-06-10T08:53:45Z
2021-06-10T08:53:45Z
2018-07
http://hdl.handle.net/10347/26435
O cambio demográfico asociado ao incremento da esperanza de vida reflíctese nun
aumento das afeccións asociadas á idade como é a enfermidade de Alzheimer (EA). Esta
enfermidade neurodexenerativa é irreversible pois non se dispón dun tratamento efectivo na actualidade. Unha hipótese aceptada para a orixe da EA está relacionada coa cascada
amiloide, que postula que o aumento de péptidos β-amiloides dá lugar a todas as
características patolóxicas da enfermidade, incluíndo a formación de placas senís e ovillos
neurofibrilares, a disfunción sináptica e a morte neuronal.
O obxectivo deste traballo é a síntese enantioespecífica dunha serie de β-aminoalcois 1-4
(Figura 1) que poidan actuar como posibles inhibidores multidiana da cascada amiloide: a
enzima BACE-1, a enzima AChE e a agregación dos péptidos amiloides Aβ-42. A síntese converxente dos aminoalcois 1-4 realizouse en varios pasos. Sintetizáronse
diferentes benciloxibenzaldehidos 10-12 que, a continuación, acopláronse mediante
aminación redutora coas aminas quirais 8, sintetizadas previamente a partir da 3-
metilhidantoína e os dous enantiómeros do epóxido quiral 14, para dar as dúas series de
aminoalcois (S)-1-4 e (R)-1-4 enantioméricamente puros.
El cambio demográfico asociado al incremento de la esperanza de vida se refleja en un aumento de las afecciones asociadas a la edad como es la enfermedad de Alzheimer (EA). Esta enfermedad neurodegenerativa es irreversible pues no se dispone de un tratamiento efectivo en la actualidad. Una hipótesis aceptada para el origen de la EA está relacionada con la cascada amiloide, que postula que el aumento de péptidos β-amiloides da lugar a todas las características patológicas de la enfermedad, incluyendo la formación de placas seniles y ovillos neurofibrilares, la disfunción sináptica y la muerte neuronal. El objetivo de este trabajo es la síntesis enantioespecífica de una serie de β- aminoalcoholes 1-4 (Figura 1) que puedan actuar como posibles inhibidores multidiana de la cascada amiloide: la enzima BACE-1, la enzima AChE y la agregación de los péptidos amiloides Aβ-42. La síntesis convergente de los aminoalcoholes 1-4 se realizó en varias etapas. Se sintetizaron diferentes benciloxibenzaldehídos 10-12 que, a continuación, se acoplaron mediante aminación reductora con las aminas quirales 8, sintetizadas previamente a partir de 3-metilhidantoína y los dos enantiómeros del epóxido quiral 14, para dar las dos series de aminoalcoholes (S)-1-4 y (R)-1-4 enantioméricamente puros.
The demographic change associated with the increase in life expectancy is reflected by a
rise in the aging-associated disorders, such as Alzheimer's disease (AD). This
neurodegenerative disease is irreversible since there is at present no effective treatment
available. An accepted hypothesis for the origin of the AD is related to the amyloid
cascade, which postulates that the increase of β-amyloid peptides leads to all the
pathological characteristics of the disease, including the formation of senile plaques and
neurofibrillary tangles, the synaptic dysfunction and neuronal death. The objective of this work is the enantiospecific synthesis of a set of β-aminoalcohols 1-
4 (Figure 1) that can act as possible multitarget amyloid cascade inhibitors: BACE-1 and
AChE enzymes and the Aβ-42 amyloid peptide aggregation. The convergent synthesis of aminoalcohols 1-4 was performed in several steps.
Different benzyloxybenzaldehydes 10-12 were synthesized, which were then coupled by
reductive amination with the chiral amines 8, previously synthesized from 3-
methylhydantoin and the two enantiomers of the chiral epoxide 14, to give the enantiopure
aminoalcohols (S)-1-4 and (R)-1-4.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Aminoalcoholes
β-aminoalcoholes
Alzheimer
EA
Inhibidores multidiana
Hidantoína
Enfermedad de Alzheimer
BACE-1
Inhibidores
Síntesis de β-aminoalcoholes como potenciales inhibidores multidiana de la enfermedad de Alzheimer
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/317832024-01-10T01:02:56Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Montoto Pintos, David
2024-01-09T13:05:18Z
2024-01-09T13:05:18Z
2023
http://hdl.handle.net/10347/31783
The development of new-to-nature, non-enzymatic biocompatible reactions that
interact with the metabolism of living systems represents an emerging field at the
interface of chemical synthesis and synthetic biology. These reactions could be used to
access novel synthetic routes, and they have potential applications in biomedicine and
biology. In this Degree Final Project, we report the discovery of a Meerwein arylation
reaction between diazonium salts and naphthoquinone derivatives promoted by living
cells. The process has been carried out in mammalian cells (HeLa and A549) and E. coli,
and it has been found to proceed in isolated mitochondria and mitochondria lysates.
Low-weight biological reductants such as NADH, glutathione and ascorbate promote the
reaction in abiotic media. Finally, preliminary studies to expand the scope of this
transformation to other diazonium salts or other radical acceptor partners have been
undertaken, opening the door to interesting structures like benzothiophenes and
phenanthrenes.
El desarrollo de reacciones biocompatibles no enzimáticas nuevas en la naturaleza
que interactúan con el metabolismo de los sistemas vivos representa un campo emergente
en la interfase entre la síntesis química y la biología sintética. Estas reacciones podrían
utilizarse para acceder a nuevas rutas sintéticas, y tienen aplicaciones potenciales en
biomedicina y biología. En este Trabajo de Fin de Grado, se describe el descubrimiento
de una reacción de arilación de Meerwein entre sales de diazonio y derivados de la
naftoquinona inducida por células vivas. El proceso se ha llevado a cabo en células de
mamífero (HeLa y A549) y E. coli, y se ha observado que tiene lugar en mitocondrias
aisladas y lisados de mitocondrias. Los reductores biológicos de bajo peso molecular
como el NADH, el glutatión y el ascorbato favorecen la reacción en medios abióticos.
Finalmente, se han llevado a cabo estudios preliminares para ampliar el alcance de esta
transformación a otras sales de diazonio u otros sustratos aceptores de radicales, abriendo
la puerta a estructuras interesantes como los benzotiofenos y los fenantrenos.
O desenvolvemento de reaccións biocompatibles non enzimáticas novas na
natureza que interactúan co metabolismo dos sistemas vivos representa un campo
emerxente na interfase entre a síntese química e a bioloxía sintética. Estas reaccións
poderían utilizarse para acceder a novas vías sintéticas, e teñen aplicacións potenciais en
biomedicina e bioloxía. Neste Traballo de Fin de Grao, descríbese o descubrimento dunha
reacción de arilación de Meerwein entre sales de diazonio e derivados da naftoquinona
inducida por células vivas. O proceso levouse a cabo en células de mamífero (HeLa e
A549) e E. coli, e observouse que ten lugar en mitocondrias illadas e lisados de
mitocondrias. Os redutores biolóxicos de baixo peso molecular coma o NADH, o
glutatión e o ascorbato favorecen a reacción en medios abióticos. Finalmente,
realizáronse estudos preliminares para ampliar o alcance desta transformación a outras
sales de diazonio ou outros substratos aceptores de radicais, abrindo a porta a estruturas
interesantes coma os benzotiofenos e os fenantrenos.
eng
http://creativecommons.org/publicdomain/zero/1.0/
open access
CC0 1.0 Universal
chemical synthesis
synthetic biology
benzothiophenes
diazonium salts
Abiotic reactions promoted by the cell machinery PART A
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264072021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Fernández Pombar, Pablo
2021-06-07T11:33:52Z
2021-06-07T11:33:52Z
2015
http://hdl.handle.net/10347/26407
This Final Grade Work developed in the Inorganic Chemistry Department studies the synthesis of two macrocyclic ligands obtained by a cyclocondensation process using dicarbonilyc and diamine precursors, follow up with the synthesis and characterization of the corresponding metal complexes. Each macrocycle is characterized by means of elemental analysis, 1H-RMN spectroscopy, mass spectrometry and infrared spectroscopy. Through two different pathways, electrochemical and direct synthesis, different metal complexes are obtained. After synthesizing and characterizing all the compounds, the catalytic properties are studied, establishing a correlation with the catalase, which is an enzyme from oxidoreductase family, measuring the oxygen released in the in vitro reaction.
En el presente Trabajo de Fin de Grado desarrollado en el Departamento de Química Inorgánica se estudian el diseño y la síntesis de dos ligandos macrocíclicos utilizando precursores dicarbonílicos y diamínicos, siguiendo un proceso de ciclocondensación, seguido de la posterior síntesis y caracterización de sus complejos metálicos. El correspondiente macrociclo se caracteriza mediante análisis elemental, espectroscopia RMN de 1H, espectrometría de masas y espectroscopia de infrarrojo. La obtención de los complejos metálicos con los ligandos macrociclos, se lleva a cabo por dos rutas sintéticas diferentes consistentes en una síntesis electroquímica y síntesis directa. Finalmente, una vez sintetizados y caracterizados los diferentes compuestos, se estudian sus propiedades catalíticas como agente enzimático estableciendo una comparativa con la catalasa, enzima de la familia de las oxidorreductasas, midiendo la cantidad de oxígeno liberado en la correspondiente reacción in vitro.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Macrociclo
Ligando
Síntesis electroquímica
Síntesis directa
Síntesis de compuestos derivados de macrociclos y estudio de sus propiedades como agentes enzimáticos
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/263882022-02-11T12:24:45Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Casas Quiroga, Lucía
2021-06-04T09:54:17Z
2021-06-04T09:54:17Z
2015-07
http://hdl.handle.net/10347/26388
Polymers research field has been deeply studied during the last decades. The knowledge of their structure is essential in order to relate it to their properties and applications. These studies include the synthesis, characterization and structure elucidation of polyphenylacetylenes, which adopt helical structures. The helicity can be tuned towards the left or right handed helical sense by the addition of external stimuli such as temperature, pH, solvent polarity, chiral molecules or metal ions, among others. Because of that, these polymers can act as potential sensors, among other applications.
On the other hand, gold nanoparticles have remarkable properties which makes them really useful: they can be synthetized with different sizes and they also can be easily functionalized with a wide range of ligands. They also present excellent optical and photothermal properties.
The conjugation of natural polymers with gold nanoparticles has set a revolution, especially in the field of biomedicine. Nevertheless, the use of synthetic polymers as coating for gold nanoparticles has not been deeply studied.
Here, we present a system based on the assembly of gold nanoparticles and a synthetic copolymer composed by polyphenylacetylenes. It was proved that the presence of AuNP does not eliminate the ability of the copolymer to respond to external stimuli.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Polímeros
Nanopartículas
Oro
Polímeros helicoidales
Síntesis y caracterización de nanopartículas de oro con recubrimiento polimérico quiral
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264132021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Vilela Góñez, Karen
2021-06-08T12:48:57Z
2021-06-08T12:48:57Z
2015-07
http://hdl.handle.net/10347/26413
One of the most relevant characteristic of the Peptide Nanotubes is their antimicrobial properties. There is a great deal of interest in understand and develop this properties because of the increase of the antibiotic resistant problems of drugs. The antimicrobial mechanism of these peptide nanotubes consist in the formation of nanotubes on the pathogen membrane from simple cyclopeptide, increasing membrane permeability that cause the pathogen death. These nanotubes are formed by amphipathic cyclopeptides (CPs) with a hydrophobic region that interacts with the membrane external surface, providing the selectivity between mammalian and bacteria cell.
In this project, a CP was synthesized with the aim of studying its antimicrobial properties. The design of this CP is based on an amphipathic structure that contains a short hydrophobic residue beside an “alkyne” functional group that would allow the incorporation of different aliphatic chains. This hydrophobic tail would increase the interaction with the lipidic part of the membrane facilitating the insertion on the membrane while increasing the interaction with membranes. Additionally the hydrophilic region has a hydroxylamine moiety for the incorporation of different polar groups such as saccharides (mannose, glucose, etc.) that would increment the membrane selectivity. At the end from one single peptide platform, we can get different CPs with improved antimicrobial properties.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Nanotubos peptídicos
Nanotubos
Síntesis de péptidos
Péptidos antimicrobianos
Síntesis multifuncional de ciclopéptidos con propiedades antimicrobianas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/129152021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Santorio Aldariz, Sergio
2015-04-10T10:02:41Z
2015-04-10T10:02:41Z
2014-07
http://hdl.handle.net/10347/12915
Cyclicpeptides formed by stereo-alternating amino acids subunits are macromolecules with the ability of adopting a planar conformation and self-stack on top of each other through the formation of hydrogen bonds to give nanotubes. The peptide nanotubes external surface can be modulated by the side chain of the amino acids used in the cyclic peptides. The incorporation of γ-amino acids in the peptide skeleton provides to the cyclic peptides new properties like the inner modulation for the synthesis of ion selective channels. This functionalizacion in contrast with other systems i.e. carbon nanotubes, is at the moment impossible to other nanotube forming strategies.
Hence, the first synthetic steps towards the construction of a new nanotube based on α,γ-cyclicpeptides is the γ-amino acid synthesis. In this work, we synthesized the γ-amino acid called Acp (cis-3-aminecyclicpentanecarboxylic acid) from the Vince´s lactame and then it was modified at the amino group by a covalent coupling with a polietelenglycol group (PEG). These γ-amino acids with polietelenglycol groups could create hidrophylic channel useful to carry out molecular or ion transport in cell membranes like specific proteins.
spa
open access
Polietilenglicoles
Nanotubos
Síntesis de gamma-aminoácidos funcionalizados con polietilenglicoles
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264262021-06-10T02:02:28Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Suárez Barrigón, Leticia
2021-06-09T10:57:11Z
2021-06-09T10:57:11Z
2016-07
http://hdl.handle.net/10347/26426
CPPs are short oligopeptides with variable structures that emerge as a new promising technology in gene therapy. Their physical-chemical properties can be modulated through changes in the design of the peptide backbone or through different functionalization of the aminoacid residues. Therefore, supramolecular conjugation with other polymers such as DNA or RNA represents a promising alternative to viral vectors.
In this dissertation, lineal amphiphilic peptides are designed to contain different and orthogonal dynamic reactive groups like oximes, hydrazones and disulfide bridges. Additionally, these peptides are designed to adopt an helicoidal secondary strucuture. It was confirmed the viability of the synthetic strategy and we have been able to include the three different dynamic bonds into penetrating peptide scaffolds. These novel penetrating peptides are intended to find applications in membrane transport and drug release.
Los CPPs son oligopéptidos cortos de estructura variada que se presentan como una prometedora tecnología aplicable a la terapia génica. Sus propiedades físico-químicas pueden modularse mediante cambios en el diseño de su esqueleto peptídico o la funcionalización de las cadenas laterales de sus residuos aminoacídicos. Por tanto, la conjugación supramolecular con otros polímeros como el DNA o el RNA representa una alternativa a los vectores virales.
En este trabajo, se diseñan péptidos anfifílilcos lineales para que contengan diferentes grupos reactivos dinámicos y ortogonales como las oximas, las hidrazonas y los puentes disulfuro. Además, estos péptidos adoptan estructuras secundarias helicoidales. Se confirmó la viabilidad de la estrategia sintética y la posibilidad de incluír tres enlaces dinámicos diferentes en la misma estructura peptídica penetrante. En futuras investigaciones, se espera encontrar aplicaciones para estos novedosos péptidos en transporte de fármacos a través de membranas lipídicas.
Os CPPs son oligopéptidos curtos de estructura variada que se presentan coma unha prometedora teconoloxía aplicable á terapia xénica. As súas propiedades físico-químicas poden modularse mediante cambios no deseño do seu esqueleto peptídico o a funcionalización das cadeas laterais dos seus residuos aminoacídicos. Por tanto, a conxugación supramolecular con outros polímeros coma o DNA ou o RNA representan unha alternativa aos vectores virais.
Neste traballo, diséñanse péptidos anfifílicos lineais para que conteñan diferentes grupos reactivos dinámicos e ortogonais coma as oximas, as hidrazonas e as pontes disulfuro. Ademáis, estes péptidos adoptan estructuras secundarias helicoidais. Confirmouse a viabilidade da estratexia sintética e a posibilidade de incluír tres enlaces dinámicos diferentes na mesma estructura peptídica penetrante. En futuras investigacións, espérase encontrar aplicacións para estes novedosos péptidos en transporte de fármacos a través de membranas lipídicas.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Péptidos anfifílicos
Síntesis peptídica
Grupos protectores ortogonales
Diseños supramoleculares para nuevas terapias génicas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270672021-11-04T03:02:26Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Papín Jaraba, Andrés
2021-11-03T09:18:13Z
2021-11-03T09:18:13Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27067
En este trabajo se ha utilizado el software automático AutoMeKin para el estudio teórico de la red de reacción de la fotodescomposición del metildioxofosforano y sus isómeros. Dichas moléculas son especies intermedias en la descomposición de compuestos organofosforados, existiendo muy poca bibliografía entorno a ellos. El software utilizado localiza los mínimos de energía (intermedios) y los estados de transición (TS) implicados en la red de reacción, partiendo de una geometría inicial.
Se han analizado los resultados obtenidos en el servidor web a bajo nivel (LL) y los obtenidos en un sistema operativo Linux a bajo nivel (LL) y alto nivel (HL). En el HL, se han reoptimizado las energías obtenidas a bajo nivel para una mayor exactitud en los resultados. Asimismo, se han discutido las diferencias obtenidas con cada método y comparado nuestros resultados con un estudio muy reciente, lo que ha servido para complementar y ampliar dicho trabajo.
A mayores, se ha realizado un estudio cinético utilizando un método de Monte Carlo (KMC) para determinar la composición final de los productos. Por último, se han analizado los grafos obtenidos a la salida del programa para conseguir una información más profunda y detallada acerca de la red de reacción.
Neste traballo utilizouse o software automático AutoMeKin para o estudo teórico da rede de reacción da fotodescomposición do metildioxofosforano e os seus isómeros. Ditas moléculas son especies intermedias na descomposición dos compostos organofosforados, existindo moi pouca bibliografía arredor deles. O software utilizado localiza os mínimos de enerxía (intermedios) e os estados de transición (TS) implicados na rede de reacción, partindo dunha xeometría inicial definida por nós.
Analizáronse os resultados obtidos no servidor web a baixo nivel (LL) e os obtidos nun sistema operativo Linux a baixo nivel (LL) e alto nivel (HL). No HL, reoptimizáronse as enerxías obtidas a baixo nivel para unha maior exactitude nos resultados. Así mesmo, discutíronse as diferenzas obtidas con cada método e comparando os nosos resultados cun estudo moi recente, o que serviu para complementar e ampliar dito traballo.
A maiores, realizouse un estudo cinético utilizando un método de Monte Carlo (KMC) para determinar a composición final dos productos. Por último, analizáronse os grafos obtidos á saída do programa para conseguir unha información máis profunda e detallada sobre a rede de reacción.
In this paper the automatic software AutoMeKin has been used for the theoretical study of the reaction network of the photodecomposition of methyldioxophosphorane and its isomers. These molecules are intermediate species in the decomposition of organophosphorus compounds, and there is a lack of literature about them. The software employed locates the energy minima (intermediates) and the transition states (TS) involved in the reaction network, starting from an initial geometry.
The results obtained in the web server at low level (LL) and those obtained in a Linux operating system at low level (LL) and high level (HL) have been analyzed. In the HL, the energies obtained at low level have been reoptimized for a greater accuracy in the results. Likewise, the differences obtained with each method have been discussed and our results have been compared with a very recent study, which has served to complement and extend this work.
In addition, a kinetic study has been carried out using a Monte Carlo (KMC) method to determine the final rate of the products. Finally, the graphs obtained at the end of the programme have been analysed and the information they provide has been studied to obtain more in-depth and detailed information about the reaction network.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Metildioxofosforano
AutoMeKin
Red de reacción
Software automático
Estudio de los canales de fotodisociación del metildioxofosforano e isómeros utilizando software automático
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264312021-06-10T02:02:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Bascoy Otero, Lucía
2021-06-09T11:32:23Z
2021-06-09T11:32:23Z
2016-07
http://hdl.handle.net/10347/26431
Buprenorphine is a powerful drug frequently used either as analgesic or for the treatment of patients addicted to other opioids. During the last decades there has been registered an increase in both buprenorphine’s sales and consumption, which has brought several cases of intoxications and fatalities related to the abuse of this substance.
Buprenorphine entails an enormous risk for population due to the high number of patients who are being treated with it and its great potential as abuse drug, hence, the need to develop an analytic methodology which allows its detection in different biological samples arises.
The purpose of the present project is centered in the development and validation of an analytic method which allows detection and quantification of buprenorphine in plasma samples by Gas Chromatography- Mass Spectrometry (GC-MS) in order to analyze cases in which its presence is suspected.
La buprenorfina es un potente fármaco opioide usado frecuentemente como analgésico y para el tratamiento de pacientes adictos a otros opioides. En las últimas décadas se ha registrado un aumento tanto en las ventas como en el consumo de buprenorfina, lo que originado numerosos casos de intoxicaciones y muertes relacionadas con el abuso de esta sustancia.
La buprenorfina implica un enorme riesgo para la población debido al elevado número de pacientes sometidos a tratamiento con la misma y el gran potencial de ésta como droga de abuso, de ahí que surja la necesidad de desarrollar una metodología analítica que permita su determinación en distintas muestras biológicas.
El propósito del presente proyecto se centra en desarrollar y validar un método analítico que permita la determinación y cuantificación de esta sustancia en muestras de plasma mediante cromatografía de gases acoplada a espectrofotometría de masas (GC-MS) con el fin de poder analizar casos en los que se sospeche de su presencia.
A buprenorfina é un potente fármaco opioide que se usa habitualmente como analxésico e para o tratamento de pacentes adictos a outros opioides. Nas últimas décadas rexistrouse un incremento tanto nas ventas como no consumo de buprenorfina, o cal orixinou numerosos casos de intoxicacións e mortes relacionadas co abuso desta substancia.
A buprenorfina implica un enorme risco para a poboación debido ó elevado número de pacentes sometidos a tratamento coa mesma e o gran potencial desta como droga de abuso, de ahí que xorda a necesidade de desenrolar unha metodoloxía analítica que permita a súa determinación en distintas mostras biolóxicas.
3
O propósito do presente proxecto céntrase en desenrolar e validar un método analítico que permita a determinación e cuantificación desta substancia en mostras de plasma mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas (GC-MS) co fin de poder analizar casos nos que se sospeite da súa presencia.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Buprenorfina
Opio
Opioides
Opiáceos
Drogas
Fármaco
Cromatografía de gases
Determinación de buprenorfina en muestras de plasma mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/298402023-01-12T03:02:36Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Álvarez Martínez, Víctor
2023-01-11T11:50:30Z
2023-01-11T11:50:30Z
2022-07
http://hdl.handle.net/10347/29840
Unos de los compuestos inorgánicos más estudiados a día de hoy en las ciencias
del estado sólido son las perovskitas. Estos compuestos, cuya fórmula general es
MNX3, tienen una gran aplicabilidad en componentes electrónicos como las memorias
RAM o en celdas solares. En el presente trabajo se han fabricado
películas delgadas -de espesores próximos a los 25 nm- de SrTiO3 (STO) sobre sustratos
de SrTiO3 dopado con Nb (Nb:STO) mediante el método físico Deposición
por Láser Pulsado (PLD).
La caracterización estructural de las películas delgadas incluye estudios de difracción
de rayos X obteniendo el espesor de dichas películas con las ecuaciones
de Laue. En contraste con otro tipo de materiales, las películas fabricadas en el
presente trabajo tienen un comportamiento no-óhmico de Resistive Switching para
las cuales se definieron estados de alta (HRS) y baja resistencia eléctrica (LRS).
Para dichos estados se consiguió medir una variación en la conductividad térmica
de uno con respecto a la del otro utilizando técnicas de termorreflectancia. La
conclusión fundamental de este trabajo es que el fenómeno de Resistive Switching
afecta a la conductividad térmica de las películas delgadas de STO definiendo así
el Thermal Resistive Switching.
One of the most studied inorganic compounds nowadays in solid state science are
perovskites. Theese compounds, which general formula is MNX3, have important
applications such as electronic devices like RAM memories or solar cells. In
this work SrTiO3 (STO) thin films -thicknesses around 25 nm- were synthesized
by Pulsed Laser Deposition in Nb doped SrTiO3 (Nb:STO).
Thin structural characterization of this thin films included x-ray diffraction
techniques obtaining, therefore, the thicknesses of this films using Laue equations.
In contrast with other materials, STO synthesized in this project films had a nonohmic
Resistive Rwitching behaviour in which we defined a high (HRS) and a low
electric resistance state (LRS). For those electric resistance states, two thermal
conductivity states were distinguished using thermoreflectance techniques. The
main conclussion of this work is that the Resistive Switching phenomena affects
directly thermal conductivity defining, therefore, a Thermal Resistive Switching.
Uns dos compostos inorgánicos máis estudados a día de hoxe nas ciencias do estado sólido son as perovskitas. Estes compostos, cuxa fórmual xeral é MNX3, teñen unha grande aplicabilidade en componentes electrónicos como as memorias RAM ou celas solares. No presente traballo fabricáronse películas delgadas -de espesores próximos aos 25 nm- de SrTiO3 (STO) sobre sustratos de SrTiO3 dopado con Nb (Nb:STO) mediante o método físico Deposición por Láser Pulsado(PLD).A caracterización estrutural das películas delgadas inclúe estudos de difracción de raios X obtendo o espesor de ditas películas cas ecuacións de Laue. En contraste con outro tipo de materiais, as películas delgadas fabricadas no presente proxecto teñen un comportamento non-óhmico de Resistive Switching para as cales definíronse estados de alta (HRS) e baixa resistencia eléctrica (LRS). Para ditos estados
conseguiuse medir unha variación na conductividade térmica dun con respecto do
outro empregando técnicas de termorreflectancia. A conclusión principal do proxecto
é que o fenómeno de Resistive Switching afecta á conductividade térmica
das películas delgadas de STO definindo así o Thermal Resistive Switching.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Resistive Switching
Conductividad térmica
SrTiO3 (STO)
Thermal Resistive Switching (TRS)
Deposición por Láser Pulsado (PLD)
Efecto de la distribución de defectos en la conductividad térmica en películas delgadas de SrTiO3
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264342021-06-11T02:02:22Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Fernández Castro, Saleta
2021-06-10T08:38:02Z
2021-06-10T08:38:02Z
2018-07
http://hdl.handle.net/10347/26434
Os acenos son hidrocarburos policíclicos aromáticos (HPAs) constituídos pola fusión lineal de aneis de benceno, que presentan unha estrutura ríxida, planar e aromática estendida. Os acenos formados por poucos aneis bencénicos, como o naftaleno e o antraceno, pódense extraer do petróleo e derivados. Sen embargo, a medida que aumenta a súa lonxitude é mais complicado illalos ou sintetizalos. Os acenos de gran tamaño foron obxecto dun intenso estudo durante as últimas décadas debido as súas interesantes propiedades electrónicas e ópticas, que os converten en materiais atractivos para seu uso en electrónica molecular.
Nos últimos años o grupo de investigación COMMO (Guitián/Pérez/Peña), foi especialmente activo neste campo e describiron, recentemente, a xeración de moléculas individuais de tetraceno sobre unha superficie de Cu(111), e de hexaceno e decaceno sobre unha superficie de Au(111) a partir de precursores de tipo epoxiaceno.
Neste traballo de fin de grao levouse a cabo a preparación dun triepoxioctaceno (precursor do octaceno), empregando reaccións de cicloadición (4+2) de arinos con derivados de furano. O obxectivo final consiste en empregar este triepoxioctaceno para a xeración de octaceno sobre superficie co fin de estuidalo mediante Microscopía de Efecto Túnel (STM).
Los acenos son hidrocarburos policíclicos aromáticos (HPAs) constituidos por la fusión lineal de anillos de benceno, que presentan una estructura rígida, planar y aromática extendida. Los acenos formados por pocos anillos bencénicos, como el naftaleno y el antraceno se pueden extraer del petróleo y derivados. Sin embargo, a medida que aumenta su longitud es más complicado sintetizarlos. Los acenos de gran tamaño han sido objeto de un intenso estudio durante las últimas décadas debido a sus interesantes propiedades electrónicas y ópticas, que los convierten en materiales muy atractivos para su uso en electrónica molecular.
En los últimos años el grupo de investigación COMMO (Guitián/Pérez/Peña), ha sido especialmente activo en este campo y describieron, recientemente, la generación de moléculas individuales de tetraceno sobre una superficie de Cu (111), hexaceno y decaceno sobre una superficie de Au (111) a partir de precursores de epoxiaceno.
En este trabajo de fin de grado se llevó a cabo la preparación de un triepoxiaceno (precursor de octaceno), empleando reacciones de cicloadición (4+2) de arinos y derivados de furano. El objetivo final consiste en emplear este triepoxiaceno para la generación de octaceno sobre superficie con el fin de estudiarlo mediante Microscopía de Efecto Túnel(STM)
The accents are polycyclic aromatic hydrocarbons (HPAs) constituted by the linear fusion of benzene rings, which have a rigid, planar and extended aromatic structure. The accents formed by few benzene rings, such as naphthalene and anthracene can be extracted from petroleum and derivatives. However, as its length increases it is more complicated to synthesize them. The large accents have been the object of an intense study during the last decades due to their interesting electronic and optical properties, which make them very attractive materials for use in molecular electronics.
In recent years, the research group COMMO (Guitián / Pérez / Peña) has been especially active in this field and recently described the generation of individual tetracene molecules on a surface of Cu (111), hexacene and decacene on a surface of Au (111) from epoxyacene precursors.
In this end-of-degree project, the preparation of a triepoxyacene (precursor of octacene) was carried out, using cycloaddition reactions (4 + 2) of arins and furan derivatives. The final objective is to use this triepoxyacene for the generation of octacene on surface in order to study it by Tunnel Effect Microscopy (STM)
glg
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Acenos
Hidrocarburos policíclicos aromáticos
HPAs
Precursor de bencino
Síntese dun precursor do octaceno
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270572021-11-03T03:02:26Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
García Andrade, Xabier
2021-11-02T12:12:22Z
2021-11-02T12:12:22Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27057
O machine learning e a intelixencia artificial estanse convertindo en técnicas
cada vez máis presentes na investigación en química computacional. A medida
que temos acceso a unha maior cantidade datos de química cuántica, aumentan
as posibilidades de uso de algoritmos intelixentes para a exploración do espazo
químico.
Por outra parte, aínda non dispoñemos de métodos eficientes para a predición
de propiedades de reacción cuantitativas. Entre estas propiedades atópase
a enerxía de activación, cuxa predición de forma precisa proporcionaría un
método para o descubrimento de novos mecanismos de reacción e forneceríanos
control sobre a cinética das reaccións.
O presente traballo intenta buscar un algoritmo baseado en machine learning
para a predición de enerxías de activación. O noso modelo depende dun
cálculo a nivel semiempírico (PM7) e proporciona unha predición a nivel DFT
mediante machine learning. Con este procedemento, conseguimos precisión
química cun custo computacional reducido. Ademais de obter un rendemento
equiparable ao estado da arte, esta alternativa contribúe con descritores personalizados,
que poden ser incorporados en novos procedementos de minaría
de datos na química. Por último, tamén proporciona unha interpretación do
modelo dende a perspectiva da intuición química.
El machine learning y la inteligencia artificial se están convirtiendo en
técnicas cada vez más presentes en la investigación en química computacional.
A medida que tenemos acceso a una mayor cantidad de datos de química
cuántica, aumentan las posiblidades de uso de algoritmos inteligentes para la
exploración del espacio químico.
Por otra parte, todavía no disponemos de métodos eficientes para la predicción
de propiedades de reacción cuantitativas. Entre estas propiedades se encuentra la energía de activación, cuya predicción de forma precisa proporcionaría
un método para el descubrimiento de nuevos mecanismos de reacción
y nos facilitaría el control sobre la cinética de las reacciones.
El presente trabajo intenta buscar un algoritmo basado en machine learning
para la predicción de energías de activación. Nuestro modelo depende de
un cálculo a nivel semiempírico (PM7) y proporciona una predicción a nivel
DFT mediante machine learning. Con este procedimiento, conseguimos precisión
química con un coste computacional reducido. Además de obtener un
rendimiento equiparable al estado del arte, esta alternativa contribuye con
descriptores personalizados, que pueden ser incorporados en procedimientos
de minería de datos en la química. Por último, también proporciona una interpretación
del modelo desde una perspectiva de la intuición química.
Machine learning and artificial intelligence are becoming ubiquitous techniques
in computational chemistry research. With quantum-chemical data
becoming increasingly available, intelligent algorithms are taking the upper
hand in the exploration of the chemical space.
On the other hand, we still lack efficient algorithms when it comes to
predicting quantitative reaction properties. Within this properties, accurately
predicting activation energies would enable rapid discovery of new reaction
mechanisms and would grant control over chemical kinetics.
The present work intends to seek for a machine learning-based algorithm
to predict activation energies. Our model relies on a semiempirical calculation
(PM7 level of theory) and resorts to machine learning to DFT accuracy. With
this procedure, we can obtain chemical accuracy while limiting the computational
expenditure. In addition to achieving state of the art performance, this
approach contribute with innovative custom descriptors that can be harnessed
in data mining techniques in the chemical domain and allow interpretability
from the perspective of chemical intuition.
eng
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Machine learning
Química computacional
Intelixencia artificial
Artificial intelligence
Computational chemistry
Inteligencia artificial
Mellora de métodos computacionais semiempíricos para a predición de reactividade química mediante técnicas de “machine learning”
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/233842020-10-16T02:00:33Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Mosquera Lois, Iria
2020-10-15T10:50:48Z
2020-10-15T10:50:48Z
2020
http://hdl.handle.net/10347/23384
Este trabajo estudia las reacciones de tautomerización de la urea, tiourea y selenourea
en un intervalo de temperaturas que va desde 10 a 300 K. A temperaturas bajas dichas
reacciones tienen lugar aunque las barreras energéticas (> 20 kcal/mol) sean muy superiores a la energía térmica disponible. Esta reactividad se debe a un fenómeno cuántico
conocido como efecto túnel, el cual permite que las moléculas reaccionen aún careciendo
de la energía necesaria y adquiere especial relevancia durante la transferencia de partículas ligeras, como por ejemplo la de átomos de hidrógeno, a bajas temperaturas. El efecto
anterior tiene especial impacto en astroquímica y a temperatura ambiente en la catálisis enzimática. Este trabajo describe la teoría empleada para cuantificar la contribución
del efecto túnel a las reacciones químicas, así como el método utilizado para modelizar
las reacciones de transferencia de hidrógeno en los tres sistemas objeto de estudio (urea,
tiourea y selenourea). Finalmente, también se presentan los resultados obtenidos y su
comparación con los datos experimentales
This project studies the tautomerization reactions of urea, thiourea and selenourea in a
temperature interval ranging from 10 to 300 K. At low temperatures these reactions take
place although they have energy barriers (> 20 kcal/mol) much higher than the available
thermal energy. This reactivity is due to a quantum phenomenon known as tunneling
effect, which allows molecules to react even when they lack the required energy and is
paramount for the transfer of light particles, like hydrogen atoms, at low temperatures.
The aforementioned effect has special impact on astrochemistry and at room temperature
on enzyme catalysis. This review describes the theory used to quantify the contribution
of tunneling effect to chemical reactions, as well as the methodology applied to study
hydrogen transfer reactions in urea, thiourea and selenourea. Finally, it includes the results
obtained and the comparison with the experimental data
Este traballo estuda as reaccións de tautomerización da urea, tiourea e selenourea nun
intervalo de temperaturas que vai dende 10 a 300 K. A temperaturas baixas ditas reaccións
teñen lugar aínda que as barreiras enerxéticas (> 20 kcal/mol) sexan moi superiores á
enerxía términa dispoñible. Esta reactividade débese a un fenómeno cuántico denominado
efecto túnel, o cal permite que as moléculas reaccionen aínda carecendo da enerxía necesaria e adquire especial relevancia durante a transferencia de partículas lixeiras, como por
exemplo a de átomos de hidróxeno, a baixas temperaturas. O efecto anterior ten especial
impacto en astroquímica e a temperatura ambiente na catálise enzimática. Este traballo
describe a teoría empregada para cuantificar a contribución do efecto túnel ás reaccións
químicas, así como o método utilizado para modelar as reaccións de transferencia de hidróxeno nos tres sistemas obxecto de estudo (urea, tiourea e selenourea). Finalmente,
tamén se presentan os resultados obtidos e a súa comparación cos datos experimentais
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Tautomerización de la urea
Urea
Tiourea
Selenourea
Estudio teórico de reacciones de tautomerización de la urea y derivados: el papel del efecto túnel
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264452024-01-25T08:36:18Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Requeijo de la Rosa, Celia
2021-06-11T08:43:28Z
2021-06-11T08:43:28Z
2019-07
http://hdl.handle.net/10347/26445
This research work describes the synthesis of potentially tridentate and
pentadentate N3-, N5-, N2O-, N3O2- and N2O3-donors, and the reactivity of these ligands
towards different dysprosium salts. It was not possible to obtain any complex with
tridentate ligands nor with the N5 pentadentate ligand. In this way, a total of five new
dysprosium (III) complexes of N3O2 or N2O3 donors are obtained, which were
characterized in the solid state. This study allows us to conclude that the behaviour of
the ligand H2L2, which is an N3O2 donor, is very influenced by the pH of the medium.
One of the complexes derived from this ligand, [Dy(L2)(NO3)(H2O)(EtOH)]·2H2O, could
be characterized by single-crystal X-ray diffraction studies, showing a DyO9
environment, with spherical capped square antiprism geometry. The magnetic analysis
of this compound shows that it has SIM behaviour in the presence of an external
magnetic field, with an effective energy barrier of 60.47 K. The other isolated
complexes could only be characterized by elemental analysis and IR spectroscopy. This
is the reason why their magnetic behaviour was not analysed, given that these
techniques do not allow us to unequivocally know the structure of the compounds.
El presente trabajo fin de grado describe la síntesis de ligandos potencialmente
tridentados o pentadentados N3-, N5-, N2O-, N3O2- y N2O3-dadores y la reactividad de
estos ligandos hacia distintas sales de disprosio. No fue posible obtener ningún
complejo de ligandos tridentados ni del ligando pentadentado N5. Se obtiene así un
total de cinco nuevos complejos de disprosio(III) de dadores N3O2 o N2O3, que se
caracterizan en estado sólido. Este estudio permite concluir que el comportamiento
del ligando N3O2-dador H2L2 se encuentra muy influenciado por el pH del medio. Uno
de los complejos derivados de este ligando, [Dy(L2)(NO3)(H2O)(EtOH)]·2H2O, pudo
caracterizarse por estudios de difracción de rayos X de monocristal, mostrando un
entorno DyO9, con geometría de antiprisma cuadrado apicado esférico. El análisis
magnético de este compuesto demuestra que tiene comportamiento de SIM en
presencia de un campo magnético externo, con una barrera energética efectiva de
60.47 K. Los demás complejos obtenidos solo se pudieron caracterizar por análisis
elemental y espectroscopia IR, motivo por el cual no se analizó su comportamiento
magnético, dado que estas técnicas no permiten conocer inequívocamente la
estructura de los compuestos.
O presente traballo fin de grao describe a síntese de ligandos potencialmente
tridentados e pentadentados N3-, N5-, N2O-, N3O2- e N2O3-dadores e a reactividade
destes ligandos cara distintas sales de disprosio. Non foi posible obter ningún
complexo de ligandos tridentados nin do ligando pentadentado N5. Obtéñense así un
total de cinco novos complexos de disprosio(III) de dadores N3O2 ou N2O3, que se
caracterizan en estado sólido. Este estudo permite concluír que o comportamento do
ligando N3O2-dador H2L2 se atopa moi influenciado polo pH do medio. Un dos
complexos derivados deste ligando, [Dy(L2)(NO3)(H2O)(EtOH)]·2H2O, puido
caracterizarse por estudos de difracción de raios X de monocristal, amosando un
entorno DyO9, con xeometría de antiprisma cadrado apicado esférico. A análise
magnética deste composto demostra que ten comportamento de SIM en presenza dun
campo magnético externo, cunha barreira enerxética efectiva de 60.47 K. Os demais
complexos obtidos só se puideron caracterizar por análise elemental e espectroscopia
IV, motivo polo cal non se analizou o seu comportamento magnético, dado que estas
técnicas non permiten coñecer inequivocamente a estrutura dos compostos.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Ligandos
Síntesis de complejos metálicos
Síntesis de ligandos
Disprosio
Imanes
Moléculas imán
Imanes moleculares
Complejos derivados de lantánidos como potenciales imanes moleculares
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270432022-02-11T12:46:20Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Feteira Montero, Verónica
2021-10-29T12:28:14Z
2021-10-29T12:28:14Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27043
El desarrollo de sistemas biomiméticos de transporte a escala nanométrica ha mejorado sustancialmente el tratamiento de enfermedades como el cáncer, así como el desarrollo de nuevas vacunas. El objetivo para estos sistemas es alcanzar la máxima semejanza posible entre el transportador y la célula con el fin de simular la funcionalidad de la membrana celular en el medio biológico durante el tratamiento. La posibilidad de transportar la carga hasta las células diana sin dañar el tejido sano circundante supone un incremento de la eficacia de los fármacos al mismo tiempo que reduce su toxicidad. Entre las múltiples alternativas existentes de sistemas biomiméticos, destacan las nanovesículas o nanomembranas ensambladas a partir de membranas biológicas completas de las células de interés. En este trabajo, se utilizó la tecnología de las nanomembranas para formar cellsomas (nanoportadores de carga creados a partir de membranas celulares) en los que se encapsuló el polímero natural ARN para determinar la eficiencia del sistema de transporte mediante experimentos de internalización celular. Finalmente, se observó que los cellsomas constituyen un sistema biomimético de transporte estable que permite la introducción de compuestos exógenos funcionalmente activos en el interior celular.
O desenvolvemento de sistemas biomiméticos de transporte a escala nanométrica mellorou substancialmente o tratamento de enfermidades coma o cancro, así como o desenvolvemento de novas vacinas. O obxectivo para estes sistemas é acadar a máxima semellanza posible entre o transportador e a célula coa fin de simular a funcionalidade da membrana celular no medio biolóxico durante o tratamento. A posibilidade de transportar a carga ata as células diana sen danar o tecido san circundante supón un incremento da eficiencia dos fármacos ao mesmo tempo que reduce a súa toxicidade. Entre as múltiples alternativas existentes de sistemas biomiméticos, destacan as nanovesículas ou nanomembranas ensambladas a partir de membranas biolóxicas completas das células de interese. Neste traballo, empregouse a tecnoloxía das nanomembranas para formar cellsomas (nanoportadores de carga creados a partir de membranas celulares) nos que se encapsulou o polímero natural ARN para determinar a eficiencia do sistema de transporte mediante experimentos de internalización celular. Finalmente, observouse que os cellsomas constitúen un sistema biomimético de transporte estable que permite a introdución de compostos exóxenos funcionalmente activos no interior celular.
The development of biomimetic transport systems at the nanoscale has substantially improved the treatment of diseases such as cancer, as well as the development of new vaccines. The goal for these systems is to achieve the closest possible resemblance between the carrier and the cell to simulate the functionality of the cell membrane in the biological environment during treatment. The possibility of transporting the cargo to the target cells without damaging the surrounding healthy tissue increases the efficacy of the drugs while reducing their toxicity. Among the many existing alternatives for biomimetic systems, nanovesicles or nanomembranes assembled from complete biological membranes of the cells of interest stand out. In this work, nanomembrane technology was used to form cellsomes (nanocarriers made from cellular membranes) in which the natural polymer RNA was encapsulated to determine the efficiency of the transport system by means of cell internalisation experiments. Finally, it was observed that cellsomes constitute a stable biomimetic transport system that allows the introduction of functionally active exogenous compounds into the cell interior.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Sistemas biomiméticos
ARN
Nanopartículas
Nanocarriers
Nanocarriers para el transporte de moléculas con relevancia biológica: ARN
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/129132021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Parcero Bouzas, Samuel
2015-04-10T08:38:51Z
2015-04-10T08:38:51Z
2014-09
http://hdl.handle.net/10347/12913
Dendrimers are synthetic tree-like macromolecules composed of repetitive layers of branching units that emerge from a central core. They are prepared in a controlled iterative fashion, through generations with null dispersity, precise molecular weight, and discrete properties. Their globular architecture and size, in the nanometre scale, render dendrimers with applications in a plethora of fields from catalysis to material science.
The synthesis of dendrimers is however a slow process that requires extensive purification steps. The objective is the design of a synthetic strategy to obtain dendrimers through an accelerated process. This project covers the synthesis of three generations and the final azide functionalization of a new block copolymer (PEG-Dendrimer family). As linear block we used a polyethylene glycol (PEG) with average molecular mass 5000 Da. The construction of the dendritic block has been carried out through a divergent method in whereby we used subsequent [3+2] azide-alkyne cycloadditions.
Also, we studied several synthetic strategies for the construction of a repeating unit characterized by amide bonds to the subsequent formation of the dendritic block
spa
open access
Dendrímeros
Copolímeros
Cicloadición
Síntesis acelerada de dendrímeros mediante cicloadición térmica azida-alquino
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270632021-11-03T03:03:01Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Conde Torres, Daniel
2021-11-02T12:57:30Z
2021-11-02T12:57:30Z
2021-06
http://hdl.handle.net/10347/27063
Los nanotubos formados por el autoensamblaje de ciclopéptidos que alternan
aminoácidos D y L en su secuencia han atraído un gran interés debido a su potencial
para ser empleados en nuevas aplicaciones nanotecnológicas y biomédicas.
Las simulaciones de Dinámica Molecular (MD) se pueden utilizar para caracterizar
estos sistemas con resolución atomística a diferentes escalas de tiempo, proporcionando
información difícilmente accesible a través de experimentos en laboratorios.
Sin embargo, los resultados de las simulaciones de MD con los distintos campos de
fuerzas clásicos, típicamente empleados en las simulaciones de proteínas y péptidos
lineales, nunca se han comparado para este tipo de péptidos cíclicos. En este trabajo
se han empleado cuatro campos de fuerzas diferentes (AMBER, CHARMM, OPLS
y GROMOS), para simular un sistema que consta de un nanotubo formado por ocho
D,L-α-ciclopéptidos insertados en una bicapa lipídica como modelo. Los resultados
obtenidos muestran diferencias significativas en la cavidad pseudo-cilíndrica formada
por el nanotubo, siendo las más importantes el diámetro del nanoporo, el número
y ubicación de las moléculas de agua confinadas en su interior y, por tanto, en la
distribución de densidad de las moléculas de disolvente del interior del canal. Los
resultados de este trabajo han sido incluidos en la siguiente publicación: D. Conde,
Pablo F. Garrido, M. Calvelo, Á. Piñeiro, R. Garcia-Fandino, "Molecular dynamics
simulations of transmembrane cyclic peptide nanotubes using classical force fields,
Hydrogen Mass Repartitioning and Hydrogen Isotope Exchange methods: a critical
comparison", enviado a J. Chem. Theory Comput. (2021).
Os nanotubos formados pola autoensamblaxe de ciclopéptidos alternando aminoácidos
D e L na súa secuencia atraeron gran interese debido ao seu potencial
para usarse en novas aplicacións nanotecnolóxicas e biomédicas. As simulacións de
Dinámica Molecular (MD) pódense usar para caracterizar estes sistemas con resolución
atomística a diferentes escalas de tempo, proporcionando información de difícil
acceso a través de experimentos de laboratorio. Non obstante, os resultados das simulacións
de MD cos diferentes campos de forza clásicos, normalmente empregados
nas simulacións de proteínas lineais e péptidos, nunca se compararon para este tipo de péptidos cíclicos. Neste traballo, utilizáronse catro campos de forzas diferentes
(AMBER, CHARMM, OPLS e GROMOS) para simular un sistema formado por un
nanotubo composto por oito D,L-α-ciclopéptidos inseridos nunha bicapa lipídica
como modelo. Os resultados obtidos mostran diferenzas significativas na cavidade
pseudo-cilíndrica formada polo nanotubo, sendo o máis importante o diámetro do
nanoporo, o número e a localización das moléculas de auga confinadas dentro deste
e, polo tanto, na distribución da densidade do disolvente no interior da canle.
Os resultados deste traballo foron incluidos na seguinte publicación: D. Conde, Pablo
F. Garrido, M. Calvelo, Á. Piñeiro, R. Garcia-Fandino, "Molecular dynamics
simulations of transmembrane cyclic peptide nanotubes using classical force fields,
Hydrogen Mass Repartitioning and Hydrogen Isotope Exchange methods: a critical
comparison", enviado a J. Chem. Theory Comput. (2021).
Self-assembled cyclopeptide nanotubes with alternating D- and L-amino acid
residues in the sequence of each subunit have attracted a great deal of attention due
to their potential for new nanotechnology and biomedical applications. Molecular
Dynamics (MD) simulations can be used to characterize these systems with atomic
resolution at different time scales, providing information that is hardly accessible
by wet lab experiments. However, the performance of classical force fields typically
employed in the simulation of biomolecules has not been extensively tested with
this kind of highly constrained peptides, with small cyclic structures. Four different
classical force fields (AMBER, CHARMM, OPLS and GROMOS), using a nanotube
formed by eight D,L-α-cyclopeptides inserted into a lipid bilayer as a model system,
are employed here to fill this gap. Significant differences in the pseudo-cylindrical
cavity formed by the nanotube were observed, the most important being the diameter
of the nanopore, the number and location of confined water molecules and so in the
density distribution of the solvent molecules. The results from this work have been
included in the following publication: D. Conde, Pablo F. Garrido, M. Calvelo,
Á. Piñeiro, R. Garcia-Fandino, "Molecular dynamics simulations of transmembrane
cyclic peptide nanotubes using classical force fields, Hydrogen Mass Repartitioning
and Hydrogen Isotope Exchange methods: a critical comparison", sent to J. Chem.
Theory Comput. (2021).
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Nanotubos
Nanotecnología
Ciclopéptidos
Nanotubos peptídicos en membranas lipídicas: un estudio computacional a través de simulaciones de Dinámica molecular
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264372021-06-11T02:02:24Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Delgado González, Bruno
2021-06-10T09:27:18Z
2021-06-10T09:27:18Z
2019-07
http://hdl.handle.net/10347/26437
Los dendrímeros son macromoléculas sintéticas con forma arborescente, que se caracterizan por tener estructuras monodispersas, bien definidas y con disposición globular en disolución. A diferencia de los polímeros tradicionales, son sintetizadas con un control preciso de seis parámetros de diseño fundamentales: tamaño, forma, superficie química, flexibilidad, arquitectura y composición elemental.
Los dendrímeros se sintetizan a partir de un núcleo central multivalente al cual se le unen de una forma iterativa sucesivas capas de unidades ramificadas. Este tipo de química nos permite controlar el tamaño, el número de grupos funcionales en la periferia, y consecuentemente, sus propiedades físico-químicas. Todas las características mencionadas convierten a los dendrímeros en candidatos ideales para ser usados en un amplio rango de aplicaciones, desde catálisis, hasta aplicaciones en biomedicina.
Sin embargo, la síntesis de estas moléculas es un proceso lento que requiere tiempo, precisión y un elevado número de etapas de purificación. El propósito de este proyecto es, por lo tanto, usar las nuevas oportunidades que nos ofrece la química click para optimizar la síntesis de dendrímeros. Este concepto, introducido por Sharpless en 2001, es usado para describir un tipo de química que se centra en diseñar nuevas rutas sintéticas con el fin de alcanzar altos rendimientos, evitar el uso de disolventes tóxicos y aumentar la economía atómica. En este trabajo, el concepto de “química click” va acompañado del uso de radiación microondas para disminuir el tiempo de reacción y alcanzar mejores rendimientos.
Dendrimers are synthetic tree-like, well-defined, monodisperse and globular macromolecules that, in contrast to traditional polymers, are synthesized with precise control over six critical nanoscale design parameters: size, shape, surface chemistry, flexibility/rigidity, architecture, and elemental composition. They are composed of repetitive layers of branching units that emerge from a central core. This type of structure allow us to control the size, the number of terminal groups, and conssecuently, the physicochemical properties of dendrimers. All of these characteristics make them ideal candidates for a wide range of applications from catalysis to biomedical tools.
Nevertheless, the synthesis of dendrimers is a slow process which requires time, accuracy and extensive purification steps. The purpose of this project is to show the new tolos that click chemistry could prvide us to improve the efficiency of dendrimer’s synthesis. The concept “click chemistry”, which was introducced by Sharpless in 2001, is focused on the development of new synthetic routes with the goal of reach high yields, the non-use of toxic solvents, and the impovement of chemical economy. In the project this concept goes hand in hand with the use of microwave irradiation to reach the reaction products and better yields.
Os dendrímeros son macromoléculas sintéticas con forma arborescente, caracterizadas por ter estructuras monodispersas, ben definidas e con disposición globular en disolución. A diferenza dos polímeros tradicionais, son sintetizadas cun control preciso de seis parámetros de diseño fundamentais: tamaño, forma, superficie química, flexibilidade, arquitectura e composición elemental.
Os dendrímeros sintetizanse a partir dun núcleo central multivalente ó cal engádeselle de forma iterativa capas sucesivas de unidades ramificadas. Este tipo de química permítenos controlar o tamaño, o número de unidades na periferia e consecuentemente, as suas propiedades físicoquímicas. Todas as características mencionadas convirten ós dendrímeros en candidatos ideais para ser usados nun amplio rango de aplicación, dende catálisis, ata aplicacións biomédicas.
Sen embargo, a síntese destas moléculas é un proceso lento que require tempo, precisión e un elevado número de etapas de purificación. O propósito deste proxecto é polo tanto, empregar as novas oportunidades que nos ofrece a “química click” para optimizar a síntese de dendrímeros. Este concepo, introducido por Sharpless en 2001, utilízase para describir un tipo de química centrada en diseñar novas rutas sintéticas co fin de alcanzar altos rendementos, evitar o uso de disolventes tóxicos e aumentar a economía atómica. Neste traballo o concepto de química click vai acompañado do emprego de radiación microondas para diminuir o tempo de reacción e alcanzar mellores rendementos.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Dendrímeros
Estructura dendrítica
Síntesis de dendrímeros
Química click
Síntesis de dendrímeros mediante cicloadición azida-alquino asistida por microondas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/298392023-01-12T03:02:35Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Serantes Pérez, Andrea
2023-01-11T11:49:43Z
2023-01-11T11:49:43Z
2022-07
http://hdl.handle.net/10347/29839
En este trabajo se analizaron los efectos que tiene una quema a 800ºC sobre las propiedades físico-químicas del suelo. Posteriormente, se emplearon dos enmiendas para estudiar la posibilidad de que su aplicación contribuya a la mejora de las propiedades químicas, físicas y biológicas del suelo quemado, favoreciendo además su productividad vegetal. Las enmiendas utilizadas son: compost, obtenido a partir de la descomposición aeróbica de materia orgánica de origen animal, y tecnosol, un suelo preparado artificialmente a partir de residuos, cuya formación y propiedades están afectados por la actividad humana. Para el análisis químico de las muestras de suelo quemadas y enmendadas se llevaron a cabo métodos como medición de pH, determinación de carbono total y oxidable, determinación de nitrógeno, determinación de contenido total de elementos, extracción selectiva de hierro y aluminio, determinación de fósforo total y fósforo asimilable y capacidad de intercambio catiónico efectiva. Para estudiar la productividad vegetal, se prepararon disoluciones de equilibrio a partir del suelo quemado y enmendado, y se utilizaron en ensayos de germinación para evaluar los efectos de las enmiendas sobre semillas de Lollium perenne.
Neste traballo analizáronse os efectos que ten una queima a 800ºC sobre as propiedades físico-químicas do solo. Posteriormente empregáronse dúas emendas para estudar a posibilidade de que a súa aplicación contribúa á mellora das propiedades químicas, físicas e biolóxicas do solo queimado, favorecendo ademáis a súa produtividade vexetal. As emendas utilizadas son: compost, obtido a partir da descomposición aeróbica da materia orgánica de orixe animal, e tecnosol, un solo preparado artificialmente a partir de residuos, cuxa formación e propiedades están afectadas pola actividade humana. Para a análise química das mostras de solo queimado e emendas leváronse a cabo métodos como medición de pH, determinación de carbono total e oxidable, determinación de nitróxeno, determinación de contido total de elementos, extracción selectiva de ferro e aluminio, determinación de fósforo total e fósforo asimilable e capacidade de intercambio catiónico efectiva. Para estudar a produtividade vexetal preparáronse disolucións de equilibrio a partir do solo queimado e emendado, e se utilizaron en ensaios de xerminación para avaliar os efectos das emendas sobre sementes de Lollium perenne.
In this essay the effects that a 800ºC burning has on the physical and chemical properties of soil were analyzed. Afterwards, two amendments were added to study the possibility that their application contributes to an improvement on the burnt soil’s chemical, physical and biological properties, as well as improving its vegetal productivity. The amendments that were applied are: compost, which was obtained from the aerobic degradation of animal based organic matter, and technosol, which is an artificial soil made from residues, whose formation and properties are affected by human activity. Several methods were used for the chemical analysis of burnt and amended soil simples, such as pH measurement, both total and oxidisable carbon determination, nitrogen determination, total element concentration determination, selective iron and aluminium extraction, total and assimilable phosphorus and effective cationic exchange capacity. To study vegetal productivity, equilibrium solutions were prepared from burnt and amended soil, and they were used on germination studies to evaluate the amendment’s effects on Lollium perenne seeds.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Tecnosol
Suelo
Incendios
Aplicación de Tecnosol como enmienda para la recuperación de suelos quemados
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/160672021-06-09T10:46:29Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Suárez García, Juan
2017-10-25T12:03:33Z
2017-10-25T12:03:33Z
2017
http://hdl.handle.net/10347/16067
Este trabajo supone la continuación de un amplio proyecto de investigación, que, como objetivo principal trata de generar sustancias de alto valor añadido para la industria química, a partir de productos muy accesibles económicamente. El estudio profundiza sobre las reacciones de desaromatización de diésteres aromáticos obtenidas bien por reducción con metales alcalinos o bien por adiciones de reactivos de estaño. En ambos casos se forma un bis-enolato intermedio que se puede alquilar con electrófilos o ciclar si se usan bis-electrófilos para dar anillos polifuncionalizados en un único paso sintético.
En este trabajo se estudió la reacción de desaromatización/dialquilación del 9,10-antracenodicarboxilato de dimetilo. La reducción con litio en presencia de naftaleno genera un bis-enolato que se alquiló con distintos haloalcanos para dar distintos 9,10-dihidro-9,10-dialquilantraceno-9,10-dicarboxilatos de dimetilo, en un proceso que condujo exclusivamente al estereoisómero trans. A continuación, se estudió la reactividad de estos diésteres frente a trimetilestanil-litio. Consecuencia de este estudio se observaron nuevas reacciones de formación y rotura de enlaces carbono-carbono que permitieron aislar nuevas estructuras biciclo-puente como consecuencia de reacciones de descarbonilación intermedias. Además, se ha estudiado la oxidación de estanil-alcoholes para dar cetonas desestaniladas mediadas por un agente oxidante típico de alcoholes como es el PCC.
Este traballo supón a continuación dun amplo proxecto de investigación, que, como obxetivo principal trata de xerar sustancias de alto valor engadido para a industria química, a partir de produtos moi accesíbeis económicamente. O estudo profundiza sobre as reaccións de desaromatización de diesteres aromáticos obtidas ben por reducción con metáis alcalinos ou ben por adición de reactivos de estaño. En ambos casos formase un bis-enolato intermedio que se pode alquilar con electrófilos ou ciclar se se usan bis-electrófilos para dar aneis polifuncionalizados nun único paso sintético.
Neste traballo estudouse a reacción de desaromatización/dialquilación do 9,10-antracenodicarboxilato de dimetilo. A reducción con litio en presenza de naftaleno xera un bis-enolato que se alquilou con distintos haloalcanos para dar distintos 9,10-dihidro-9,10-dialquilantraceno-9,10-dicarboxilatos de dimetilo, nun proceso que xerou exclusivamente o estereoisómero trans. De seguido, estudouse a reactividade destos diésteres fronte ao trimetilestanil-litio. Consecuencia deste estudo observáronse novas reaccións de formación
e rotura de enlaces carbono-carbono que permitiron aislar novas estruturas biciclo-ponte debido a reaccións de descarbonilación intermedias. Ademáis, estudouse a oxidación de estanil-alcois para dar as cetonas desestaniladas mediadas por un axente oxidante típico de alcois como é o PCC.
This work is the continuation of a comprehensive research project, which, as main objective, tries to generate substances of high added value for the chemical industry, from very affordable products. The study deals with dearomatization reactions of aromatic diesters mediated by reduction with alkali metals or by additions of tin reagents. In both cases an intermediate bis-enolate is formed, which can be alkylated with electrophiles or cyclized when bis-electrophiles are used to give polyfunctionalized rings in a single synthetic step. In this work, the dearomatization/dialkylation reaction of dimethyl anthracene-9,10-dicarboxylate has been studied. Reduction reaction using lithium and naphthalene as the electron carrier generates a bis-enolate which has been alkylated with various haloalkanes to give different dimethyl 9,10-dihydro-9,10-dialkylanthracene-9,10-dicarboxylate in a process that yields exclusively the trans stereoisomer. The reactivity of these diesters with trimethylstannyl lithium has been studied. As a consequence of this study, new carbon-carbon bond forming and breaking reactions have been observed that allowed us to isolate new bridged-bicyclic structures, as a consequence of intermediate decarbonylation reactions. In addition, the oxidation of stannyl alcohols has been studied to give destannylated ketones mediated by a common oxidizing agent of alcohols such as PCC.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/es/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 3.0 España
Diésteres
Bis-enolato
Desaromatización
Reacciones de funcionalización del anillo central del 9,10-Antracenodicarboxilato de dimetilo
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/233862020-10-16T02:00:40Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Suárez Rodríguez, Manuel
2020-10-15T11:54:14Z
2020-10-15T11:54:14Z
2020
http://hdl.handle.net/10347/23386
El agua es un medio líquido fundamental para el desarrollo de la vida, pero a pesar de
su importancia, el conocimiento de sus propiedades está muy lejos de ser absoluto. En el
presente trabajo, estudiaremos el efecto de diferentes solutos en el ordenamiento espacial
de las moléculas de agua, lo que nos permitirá obtener información sobre las propiedades
únicas de este medio.
Comenzaremos analizando las características de la disolución acuosa del bromuro de
tetrabutilfosfonio (TtBPBr). Este sistema, en condiciones de muy alta presión, da lugar a
la formación de clatratos, lo que puede indicar la preexistencia de una estructura supramolecular en disolución.
Posteriormente, estudiaremos la hidratación de alcoholes de cadena corta (etanol, 1-
propanol, 2-propanol). Este proceso de solvatación de moléculas orgánicas, puede estar
íntimamente relacionado con procesos de reconocimiento biomolecular, plegamiento de proteínas, etc. Por lo que su comprensión puede darnos cierta información sobre estos complejos
mecanismos de los sistemas biológicos.
Finalmente, trataremos de analizar las propiedades del agua líquida superenfriada. Para
poder llevar esto a cabo, es necesario evitar la formación de centros de cristalización, esto se
consigue con la adición de nitrato de etilamonio (EAN) y metanosulfonato de trietilamonio
(TEAMS) en relación molar 9:1. Estas sales, sin alterar prácticamente las propiedades del
medio, permiten superen rar el agua hasta temperaturas inferiores a 140 K, ofreciendo la
posibilidad de conocer posibles anomalías a estas temperaturas
A auga é un medio fundamental para o desenvolvemento da vida, pero a pesar da súa
importancia, o coñecemento das súas propiedades está moi lonxe de ser absoluto. No presente
traballo, estudiaremos o efecto de diferentes solutos no ordenamento espacial das moléculas
de auga, o que nos permitirá obter información sobre as propiedades únicas de este medio.
Comezaremos analizando as características da disolución acuosa do bromuro de tetrabutilfosfonio (TtBPBr). Este sistema, en condicións de moi alta presión, da lugar á formación
de clatratos, o que pode indicar a preexistencia dunha estructura supramolecular en disolución.
Posteriormente, estudiaremos a hidratación de alcois de cadea corta (etanol, 1-propanol,
2-propanol). Este proceso de solvatación de moléculas orgánicas, pode estar intimamente
relacionado con procesos de recoñecemento biomolecular, pregamento de proteínas, etc.
Polo tanto, a súa comprensión pode ofrecernos certa información sobre estos complexos
mecanismos dos sistemas biolóxicos.
Finalmente, trataremos de analizar as propiedades da auga líquida superenfriada. Para
poder cumprir con este cometido, é necesario evitar a formación de centros de cristalización,
isto conséguese coa adición de nitrato de etilamonio (EAN) e metanosulfonato de trietilamonio (TEAMS) en relación molar 9:1. Estas sales, sen alterar prácticamente as propiedades
do medio, permiten superenfriar a auga ata temperaturas inferiores aos 140 K, ofrecendo a
posibilidade de coñecer posibles anomalías a estas temperaturas
Water is a fundamental liquid medium for the development of life, but despite its importance, the knowledge about its properties is far to be absolute. In this project, we will
study the e ect of di erent solutes on the spatial arrangement of water molecules, which
will allow us to obtain information about the unique properties of this medium.
We will start by analysing the aqueous solution of tetrabutyl phosphoniumbromide
(TtBPBr). This system, under high-pressure conditions, leads to the formation of clathrate
hydrates, an aspect which may indicate the existence of a supramolecular structure in
solution.
Then, we will study the hydration of short-chain alcohols (ethanol, 1-propanol, 2-
propanol). This process of solvation of organic molecules may be involved in biomolecular
recognition, protein folding, etc. Due to this fact, their understanding may give us certain
information about these complex mechanisms of biological systems.
Finally, we will try to analyse the properties of supercooled water. In order to achieve
this, it is necessary to avoid the formation of crystallization centers. The solution which we
have taken consists in the addition of ethylammonium nitrate (EAN) and triethylammonium
methaneosulfonate (TEAMS) in molar ratio 9:1. These salts, without inducing important
changes in the thermodynamics properties, o er the possibility to supercool water under
140 K, providing a way to study liquid water at low temperatures
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Moléculas de agua
Bromuro de tetrabutilfosfonio
Etanol
Propanol
Efecto de la interacción hidrofóbica sobre el ordenamiento espacial de las moléculas de agua en fase líquida
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/233852020-10-16T02:00:38Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Santamaría Álvarez, Brais
2020-10-15T11:39:55Z
2020-10-15T11:39:55Z
2020
http://hdl.handle.net/10347/23385
Os bisfenois son unha familia de plastificantes moi importante, empregados na produción de
policarbonatos plásticos e resinas epoxídicas, principalmente. Ao tratarse dunhas substancias moi
usadas na actualidade, a exposición humana a estes compostos é elevada,podendo crear
numerosos trastornos e enfermidades.
Debido a isto, é necesario desenvolver metodoloxías para cuantificar a exposición humana aos
bisfenois de maneira rápida e precisa. Para iso, neste traballo en primeiro lugar, optimizouse o
método analítico de detección e separación para os distintos bisfenois (Bisfenol A, Bisfenol S e
BisfenolF, e os seus metabolitos máis importantes). Para iso, a separación e detección dos
diferentes compostos levouse a cabo mediante cromatografía líquida de alta resolución (HPLC)
acoplada a espectrometría de masas en tándem (MS/MS) de triplo cuadrupolo (QqQ).
Así, testáronse diversas columnas cromatográficas de fase inversa (máis adecuadas para
separación de bisfenois), modo mixto e de interacción hidrofílica (máis adecuadas para
metabolitos). O método instrumental validouse parcialmente en termos de linealidade e límites
de detección e cuantificación. Tamén se availaou a estabilidade destos compostos en auga
residual.
Despois, comezouse a optimización da extracción en fase sólida, pero polo Estado de Alarma
debido á Covid-19, non foi posible acabala
Los bisfenoles son una familia de plastificantes muy importante, empleados en la producción de
policarbonatos plásticos y resinas epoxídicas, principalmente. Al tratarse de unas sustancias muy
usadas en la actualidad, la exposición humana a estos compuestos es elevada, pudiendo producir
numerosos trastornos y enfermedades.
Debido a esto, es necesario desarrollar metodologías para cuantificar la exposición humana a los
bisfenoles de manera rápida y precisa. Para esto, en este trabajo en primer lugar, se optimizó el
método analítico de detección y separación para los distintos bisfenoles (Bisfenol A, Bisfenol S y
Bisfenol F, y sus metabolitos más importantes). Para esto, la separación y detección de los
diferentes compuestos se llevó a cabo mediante cromatografía líquida de alta resolución (HPLC)
acoplada a espectrometría de masas en tándem (MS/MS) de triple cuadrupolo (QqQ).
Así, se probaron diversas columnas cromatográficas de fase inversa (más adecuadas para
separación de bisfenoles), modo mixto y de interacción hidrofílica (más adecuadas para
metabolitos). El método instrumental se validó parcialmente en términos de linealidad y límites de detección y cuantificación. También se evaluó la estabilidad de estos compuestos en agua
residual.
Después, se comenzó la optimización de la extracción en fase sólida, pero por el Estado de Alarma
debido a la Covid-19, no fue posible acabarla
Bisphenolsconstitute a significant family of plasticizers, employed e.g. in polycarbonates and
resin’s production. Because of the wideapplication of this type of substances, human exposure
can be remarkable, which can potentially producenumerous disorders and issues to humans.
Hence, it is necessary to develop methodologies to quantify human exposure to this type of
substances in a fast and efficient way.To this end, in this work, an analytical method for the
separation and detection of three different bisphenols (Bisphenol A, Bisphenol S and Bisphenol F),
and their most important metabolites was developed.Separation and detection of the compounds
were carried out by high performance liquid chromatography (HPLC) coupledto tandem mass
spectrometry (MS/MS) with a triple quadrupole (QqQ).
In this context, different chromatographic columns of reversed phase, mixed mode and
hydrophilic interaction chromatography were investigated. In the case of parent bisphenols
reversed phase columns provided the best results, whereas HILIC performed the best for their
metabolites. The instrumental method was partially validated in terms of linearity and detection,
and quantification limits. Furthermore, the stability of these chemicals in wastewater was also
investigated.
After that,the optimization of the solid phase extraction was started, but it was not possible to
finish it because of the situation caused by the Covid-19 pandemic
glg
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Bisfenoles
Aditivos plásticos
Toxicidad
Determinación da exposición a aditivos de plásticos mediante a análise de augas residuais
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/160702021-06-09T10:46:30Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Blanco Codeso, Andrea
2017-10-25T12:33:28Z
2017-10-25T12:33:28Z
2017
http://hdl.handle.net/10347/16070
Os pesticidas son compostos empregados en viñas arredor do mundo para garantir unha protección na colleita con poucas perdas, producidas por distintos organismos, en uvas utilizadas para a fabricación do viño. O modo de acción destes compostos baséase na intromisión sobre o metabolismo de diferentes organismos sen afectar á vide. Un acrecentamento no uso destos compostos pode fixar a existencia de residuos nas uvas no momento da colleita onde poden chegar ao viño que se produce coas mesmas. Por ese motivo, estipulouse unha lexislación que regula a cantidade máxima de residuos de pesticidas en uvas, e, aínda que a día de hoxe non hay valores regulamentados no viño, recoméndase que non superen ao 10 % dos límites en uvas. Neste estudo traballouse con diferentes tipos de pesticidas, funxicidas principalmente aínda que tamén algún insecticida, co obxecto de poder detectar a maior cantidade destas sustancias en viños comerciais optimizando a extracción por medio da extracción en fase sólida (SPE) e detección por medio de cromatografía de líquidos acoplada a espectrometría de masas en tándem (LC-MS/MS). Preséntase unha metodoloxía analítica simple, rápida e robusta que pode ser aplicada en laboratorios de control de alimentos
Pesticides are compounds that are used in vineyards around the world to ensure protection at harvest with a few loss, produced by different organisms, in grapes used to make wine. The mode of action of these compounds is based on the interference on the metabolism of different organisms without affecting the vine. An increase in the use of these compounds can determine the existence of residues in grapes at the time of harvest, from where they can reach the wine that is elaborated with the same ones. For this reason, legislation has been established to regulate the maximum amount of pesticide residues in grapes, and although there are currently no regulated values in wine, it is recommended that they do not exceed 10% of the limits on grapes In this study we have worked with different types of pesticides, mainly fungicides but also some insecticide, with the purpose of being able to detect the greatest amount of these substances in commercial wines, extraction has been optimized by solid phase extraction (SPE) and detection has been optimized by liquid chromatography coupled to
tandem mass spectrometry (LC-ESI-MS/MS). It is presented a simple, fast and robust analytical methodology that can be implemented in food control laboratories.
Los pesticidas son compuestos que se emplean en viñedos de todo el mundo para garantizar una protección en la cosecha con escasas pérdidas, producidas por diferentes organismos, en uvas empleadas para la elaboración del vino. El modo de acción de estos compuestos se basa en la interferencia sobre el metabolismo de diferentes organismos sin afectar a la vid. Un incremento en el empleo de estos compuestos puede determinar la existencia de residuos en las uvas en el momento de la cosecha, desde donde pueden alcanzar el vino que se elabora con las mismas. Por ese motivo, se ha establecido una legislación que regule la cantidad máxima de residuos de pesticidas en uvas, y aunque a día de hoy no hay valores regulados en el vino,se recomienda que no excedan al 10% de los límites en uvas. En este estudio se ha trabajado con distintos tipos de fitosanitarios, fungicidas principalmente aunque también algún insecticida, con el objetivo de poder detectar la mayor cantidad de estas sustancias en vinos comercialesoptimizando la extracción mediante extracción en fase sólida (SPE) y detección mediante cromatografía de líquidos acoplada a espectrometría de masas en tándem (LC-ESI-MS/MS). Se presenta una metodología analítica sencilla, rápida y robusta que puede ser implementada en laboratorios de control de alimentos
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/es/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 3.0 España
fitosanitarios
viticultura
cromatografía de líquidos
espectrometría de masas
Desarrollo de métodos multianalito para la determinación de residuos de fitosanitarios en vino mediante LC -MS/MS
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/298412023-01-12T03:02:36Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Bisbé Brito, Melisse
2023-01-11T11:51:09Z
2023-01-11T11:51:09Z
2022
http://hdl.handle.net/10347/29841
The introduction of antibiotics to treat infectious diseases transformed the landscape of medical science. However, the emergence of multidrug-resistant bacteria has been rising, reaching alarming levels worldwide and jeopardizing their value. For this reason, it is urgent to develop novel and alternative therapies by identifying unexplored bacterial targets. This project aims to study the therapeutic potential of EPSP synthase (EPSPS), the sixth enzyme of the shikimic acid metabolic pathway, involved in the biosynthesis of aromatic amino acids and other essential metabolites for bacteria. Irreversible inhibition of this enzyme from the target compound (amide 19), capable of modulating its reactivity upon binding to the specific target, will be studied. This compound will have a chloroacetamide group as a latent electrophile that will covalently modify the Lys23 residue, located in the active site and essential in the mechanism of action of the enzyme.
La introducción de los antibióticos para el tratamiento de enfermedades infecciosas supuso una transformación en el panorama de las ciencias médicas. Sin embargo, la aparición de bacterias multirresistentes ha ido en aumento, alcanzando niveles alarmantes en todo el mundo y poniendo en peligro su valor. Por este motivo, es urgente desarrollar terapias novedosas y alternativas, identificando dianas bacterianas inexploradas. Este trabajo pretende estudiar el potencial terapéutico de la EPSP sintasa (EPSPS), la sexta enzima de la ruta metabólica del ácido siquímico, involucrada en la biosíntesis de los aminoácidos aromáticos y otros metabolitos esenciales para las bacterias. Se estudiará la inhibición irreversible de esta enzima a partir del compuesto objetivo (amida 19), capaz de modular su reactividad al unirse con la diana específica. Este compuesto presentará un grupo cloroacetamida como electrófilo latente que modificará covalentemente el residuo Lys23, ubicado en el centro activo y esencial en el mecanismo de acción de la enzima.
A introdución dos antibióticos para o tratamento de enfermidades infecciosas supuxo unha transformación no panorama das ciencias médicas. Con todo, a aparición de bacterias multirresistentes foi en aumento, alcanzando niveis alarmantes en todo o mundo e poñendo en perigo o valor dos mesmos. Por este motivo, é urxente desenvolver terapias novas e alternativas, identificando dianas bacterianas inexploradas. Este traballo pretende estudar o potencial terapéutico da EPSP sintasa (EPSPS), a sexta enzima da ruta metabólica do ácido siquímico, involucrada na biosíntese dos aminoácidos aromáticos e outros metabolitos esenciais para as bacterias. Estudarase a inhibición irreversible da enzima para partir do composto obxectivo (amida 19), capaz de modular a súa reactividade ao unirse coa diana específica. Este composto presentará un ligando cun grupo cloroacetamida como electrófilo latente que modificará covalentemente o residuo Lys23, situado no centro activo e esencial no mecanismo de acción da enzima.
eng
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
EPSP synthase (EPSPS)
Infectious diseases treatment
Amide 19
Bacterial Resistance to Antibiotics
Development of New Antipseudomonal Antibiotics Through Irreversible Inhibition of the Enzyme EPSP Synthase
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264122021-06-09T10:46:30Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Riveiro Domínguez, Florencia
2021-06-08T11:50:33Z
2021-06-08T11:50:33Z
2015-07
http://hdl.handle.net/10347/26412
The cyclic peptides formed by an even number of conformation α-amino acids of
functions alternating quirality (D and L) are able to adopt a flat shape, so that the amide
perpendicularity arranged to the plane of the peptide ring. Thus, hydrogen bonds
between neighboring subunits allow the successive stacking of cyclic units leading the
formation of nanotubes. The peptide nanotubes’ external surface can be modulated by
the side chain of the amino acids used in the cyclic peptides. The incorporation of γ-
amino acids to cyclopeptide permits the functionalization of the inner cavity of the tube,
providing new properties such as the modulation of the lumen that might have
applicative in the synthesis of selective ion channels. This functionalization in contrast
with other systems i.e. carbon nanotubes, is at the moment impossible in other nanotube
forming strategies.
Hence, the first synthetic steps towards the construction of a new nanotube based
on α,γ-cyclicpeptides is the synthesis of new γ-amino acid. In this project, we proposed
the synthesis of (1R,2S,3S)-3-amino-2-hidroxiciclohexenocarboxílic acid derivatives.
These γ-amino acids with hydroxyl groups in the beta position will be used for the
formation of nanotubes in lipid membranes, to generate novel and more selection for
channel models.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Nanotubo
Aminoácidos
Ciclopéptidos
Estudio para la síntesis del ácido 3-amino-2- hidroxiciclohexanocarboxílico
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264272021-06-10T02:02:18Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Pérez Calabuig, Ana María
2021-06-09T11:10:40Z
2021-06-09T11:10:40Z
2016-07
http://hdl.handle.net/10347/26427
Las ciclodextrinas (CDs) oligosacáridos cíclicos. La superficie exterior es hidrofílica, porque la mayoría de los grupos hidrofílicos están hacia el exterior, consiguiendo una buena solubilidad en agua. La cavidad interna es relativamente apolar, y puede encapsular compuestos no polares con las dimensiones apropiadas, ocurriendo la unión a través de diversas interacciones no polares. Esta unión se conoce como complejación “host-guest” (complejos de inclusión). En este trabajo se estudiarán los cambios que pueden ocurrir en las propiedades de la β-tiociclodextrina (siete unidades de glucosa), solamente sustituyendo el hidroxilo del C-6 de una de las unidades de glucosa por un grupo tioéter mediante una síntesis en dos etapas
As ciclodextrinas (CDs) son oligosacáridos cíclicos. A superficie exterior é hidrofílica, porque a maioría dos grupos hidrofílicos están cara ó exterior, conseguindo unha boa solubilidade na auga. A cavidade interna é relativamente apolar, e pode encapsular compostos non polares coas dimensións apropiadas, ocorrendo a unión a través de diversas interaccións non polares. Esta unión coñécese como complexación “host-guest” (complexos de inclusión). Neste traballo estudiarase os cambios que poden ocorrer nas propiedades da β-tiociclodextrina (sete unidades de glucosa), só substituíndo o hidroxilo do C-6 dunha das unidades de glucosa por un grupo tioéter mediante unha síntese en dúas etapas
Cyclodextrins (CDs) are cyclic oligosaccharides. The outer surface is hydrophilic, because the majority of the hydroxyl groups project outward, resulting in good water solubility. The internal cavity is relatively nonpolar, and it can be encapsulated nonpolar solutes of appropriate dimensions, with binding occurring through various nonpolar interactions. Such binding is known as host-guest complexation. On this work it will study changes that may occur on β-ciclodextrine (seven units of glucose), only substituting the C-6 hydroxyl of one of the units of glucose by a thioether group using a two-step synthesis
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Ciclodextrinas
Complejos de inclusión
Oligosacáridos cíclicos
β-tiociclodextrina
Síntesis y caracterización de β-tiociclodextrina
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264442021-06-12T02:02:25Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Granja Fondevila, Andrea
2021-06-11T08:14:46Z
2021-06-11T08:14:46Z
2019-02
http://hdl.handle.net/10347/26444
A historia dos fosfatos cálcicos no campo da medicina comeza no 1769 co descubrimento da existencia destes compostos nos ósos. Isto esperta o interese da comunidade científica e podemos dicir que os fosfatos cálcicos abren as portas ao desafío da rexeneración ósea. A porcentaxe de poros, o tamaño de poro así como a interconectividade dos poros son factores determinantes para que este proceso sexa exitoso. Propiedades coma a súa biocompatibilidade, osteointegración e rápida reabsorción fan do β-fosfato tricálcico (Ca3(PO4)2; β-TCP) un excelente candidato como material para a rexeneración. No presente traballo levouse a cabo a fabricación de materiais de β-TCP e estudouse a evolución da porosidade e tamaño de poro en función da calcinación do material de partida, do emprego de aditivos e da temperatura de sinterización. A caracterización de materiais realízase mediante granulometría vía húmida, difracción de raios X (DRX), porosimetría de mercurio e microscopía electrónica de barrido de emisión de campo (FE-SEM). En todos os casos ao aumentar temperatura de sinterización, diminúe a porosidade e aumenta o tamaño de poro. Os materiais procesados con metil celulosa presentan unha distribución de poros bimodal. O menor tamaño de poro obtense co ACP sen aditivos a 925°C: 269nm de tamaño de poro.
La historia de los fosfatos cálcicos en el campo de la medicina comienza en el 1769 con el descubrimiento de la existencia de estos compuestos en los huesos. Esto despierta el interés de la comunidad científica y podemos decir que los fosfatos cálcicos abren las puertas al desafío de la regeneración ósea. El porcentaje de poros, el tamaño de poro así como la interconectividad de los poros son factores determinantes para que este proceso sea exitoso. Propiedades como su biocompatibilidad, osteointegración y rápida reabsorción hacen del β-fosfato tricálcico (Ca3(PO4)2; β-TCP) un excelente candidato como material para la regeneración. En el presente trabajo se ha llevado a cabo la fabricación de materiales de β-TCP y se estudió la evolución de la porosidad y el tamaño de poro en función de la calcinación del material de partida, del empleo de adictivos y de la temperatura de sinterización. La caracterización de materiales se realiza mediante granulometría vía húmeda, difracción de rayos X (DRX), porosimetría de mercurio y microscopía electrónica de barrida de emisión de campo (FE-SEM). En todos los casos al aumentar la temperatura de sinterización, disminuye la porosidad y aumenta el tamaño de poro. Los materiales procesados con metil celulosa presentan una distribución de poros bimodal. El menor tamaño de poro se obtiene con ACP sin aditivos a 925°C: 269nm de tamaño de poro
The history of calcium phosphates in the field of medicine begins in 1769 with the discovery of the existence of these compounds in bones. This arouses the interest of the scientific community and we can say that calcium phosphates open the doors to the bone regeneration challenge. The percentage of pores, pore size as well as interconnectivity of the pores are determining factors for this process to be successful. Properties such as its biocompatibility, osseointegration and rapid resorption make β-tricalcium phosphate (Ca3(PO4)2; β-TCP) an excellent candidate as a material for regeneration. In the present work, the manufacture of β-TCP materials was carried out and the evolution of porosity and pore size was studied according to the calcination of the starting material, the use of additives and the sintering temperature. The characterization of the materials is carried out using wet granulometry, X-ray diffraction (XRD), mercury porosimetry and field emission scanning electron microscopy (FE-SEM). In all cases, increasing the sintering temperature, the porosity decreases and the pore size increases. Materials processed with methyl cellulose have a bimodal pore distribution. The smallest pore size is obtained with ACP without additives at 925 ° C: 269nm pore size.
glg
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Fosfatos cálcicos
Biocerámicas
Rexeneración ósea
Óso
Poros
Porosidade
Rexeneración
Fabricación de fosfatos cálcicos nanoporosos para rexeneración ósea
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/129142024-01-25T08:25:28Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Amoza Dávila, Martín
2015-04-10T09:23:14Z
2015-04-10T09:23:14Z
2014-07
http://hdl.handle.net/10347/12914
The present work describes the synthesis of the new Schiff base H2L, containing a
trypticene residue, and its reactivity towards niquel(II), copper(II), zinc(II), palladium(II),
silver(I) and cadmium(II). This study discusses the reaction conditions that allow isolating
trinuclear Zn and Ni complexes. The experimental requirements to obtain coordination
compounds with the remaining metal ions, although sought, could not be set. Analytical
and spectrometric characterization of the Zn and Ni compounds completely agrees with the
trinuclear nature of the complexes.
The fluorescence study of the ligand in solution, both as free ligand and in the
presence of ZnII and NiII, shows that H2L is fluorescent and that the presence of the metal
ions partially quenches the fluorescence emission of the ligand itself. Thus, given the
variation of the luminescence properties in the presence of metal ions, the ability of H2L to
act as a luminescence chemosensor was investigated. The results show that the
experimental conditions tested do not permit to stabilize the optical response of the ligand
in the presence of metal ions.
In addition, H2L was checked as an absorbance chemosensor, and in this case the
results demonstrate that it can be used to quantify the presence of Zn2+ and Ni2+ in the
medium.
spa
open access
Tripticeno
Ligandos
Química de coordinación de un ligando derivado de tripticeno: en la búsqueda de sensores ópticos
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264362021-06-11T02:02:24Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Arias Rodríguez, Ana
2021-06-10T09:12:19Z
2021-06-10T09:12:19Z
2019-07
http://hdl.handle.net/10347/26436
El gran interés en la cuantificación de parámetros como la acidez o la polaridad en microentornos reactivos químicos y biológicos ha impulsado de manera notable el desarrollo de técnicas de análisis que emplean sondas fluorescentes, lo que aprovecha la elevada sensibilidad que presenta la fluorescencia de este tipo de moléculas al medio en el que se encuentran. El objetivo de este trabajo ha sido, en consecuencia, la caracterización del comportamiento fisicoquímico del 6-amino-1,3-benzotiazol-2-carbonitrilo, por medio de espectroscopía de absorción UV-Vis y de fluorescencia (en estado estacionario y resuelta en el tiempo), con el fin de analizar la influencia del entorno sobre la fluorescencia de esta molécula. Los estudios de su comportamiento en medio acuoso ácido y neutro, así como en distintos disolventes y condiciones de pH, evidencian su elevada sensibilidad tanto a la acidez como a la polaridad del medio. El seguimiento de la forma neutra (la única emisora) y la aparición de especies protonadas en regiones distintas de la molécula en estado fundamental y excitado ponen de manifiesto la existencia de procesos de transferencia intramolecular de carga fotoinducida (ICT) y de quenching. Finalmente, la obtención de un modelo que justifica la evolución temporal del decaimiento de la señal de fluorescencia mediante un proceso de solvatación en el que intervienen tres especies corrobora la alta sensibilidad de la fluorescencia de esta molécula a las condiciones del medio, y respalda su validez como sonda fluorescente.
O grande interese en cuantificar parámetros como a acidez ou a polaridade en microcontornas reactivas químicas e biolóxicas leva impulsado de maneira notable nos últimos tempos o desenvolvemento de técnicas de análise que empregan sondas fluorescentes, o que aproveita a elevada sensibilidade que presenta a fluorescencia deste tipo de moléculas ó medio no que se atopan. O obxectivo deste traballo foi a caracterización fisicoquímica do 6-amino-1,3-benzotiazol-2-carbonitrilo, por medio de técnicas de espectroscopía de absorción UV-Vis e de fluorescencia (en estado estacionario e resolta no tempo), coa fin de analizar a influencia da contorna sobre esta molécula. Os estudios do seu comportamento en medio acuoso ácido e neutro así como en distintos disolventes e condicións de pH evidencian a súa elevada sensibilidade tanto á acidez como á polaridade do medio. Para este fin, o seguimento da forma neutra (a única emisora) e a aparición de especies protonadas en distintas rexións da molécula poñen de manifesto a existencia de procesos de transferencia intramolecular de carga fotoinducida e de quenching. Finalmente, a obtención dun modelo que xustifica a evolución temporal do decaemento do sinal de fluorescencia por medio dun proceso de solvatación no que interveñen tres especies ratifica a elevada sensibilidade da fluorescencia da molécula ás condicións do medio, e respalda a súa validez como sonda fluorescente.
The relevance of quantifying parameters such as acidity or polarity in chemically and biologically reactive microenvironments has caused a significant development of analytical techniques focused on the use of fluorescent probes, which takes advantage of the high sensitivity of fluorescence this kind of molecules have towards their surroundings. The aim of this work has been, consequently, to study in detail the behaviour of 6-amino-1,3-benzothiazole-2-carbonitrile (ABTC), by means of UV-Vis absorption spectroscopy and fluorescence spectroscopy (steady-state and time-resolved), as a contribution to the research being done on the influence caused by the environment it experiences. The different behaviour ABTC has shown in neutral and acidic aqueous solution in addition to its varied reactivity in several solvents and pH conditions has stated its significant sensitivity towards media’s acidity and polarity. Evolution of the neutral form has been followed over time as well as the protonation processes that occur, taking place in different regions of the molecule in ground and excited state. This study has proved that ABTC experiences both intramolecular charge transfer (ICT) and quenching processes. The final assignment has been to develop a model that justifies the observed fluorescence decay, related to the solvation process the molecule undergoes, performed by three different species that evolve throughout time. This work has finally validated 6-amino-1,3-benzothiazole-2-carbonitrile’s aptitude to be used as a fluorescent probe.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Sonda fluorescente
6-amino-1,3-benzotiazol-2-carbonitrilo
ABTC
Fluoróforo
Fluorescencia
Caracterización de 6-amino-1,3 benzotiazol-2-carbonitrilo para su uso como sonda fluorescente
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270662021-11-03T03:03:08Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
González Iglesias, Diego
2021-11-02T14:09:52Z
2021-11-02T14:09:52Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27066
Este trabajo ofrece una visión comparada del contenido en compuestos bioactivos, presentes en la microalga Haematococcus pluvialis a lo largo de diferentes fases de su ciclo celular, desde su estado vegetativo móvil, hasta aplanósporas cultivadas bajo diferentes condiciones ambientales de iluminancia y disponibilidad de CO2. Debido a la dura pared celular de las aplanósporas, se llevó a cabo una técnica de extracción rápida, sencilla, económicamente viable y respetuosa con el medio ambiente, que permite una fácil disrupción de las muestras, la dispersión de matriz en fase sólida, MSPD, obteniéndose unos extractos ricos en carotenoides y ácidos grasos. Mediante la caracterización cromatográfica de estos compuestos se observa una mayor acumulación a medida que avanza el periodo de enquistamiento, la intensidad luminosa y la disponibilidad de CO2, siendo la concentración de carotenoides y ácidos grasos máxima para aplanósporas sometidas a alta iluminancia y aporte de CO2 externo (8,8 y 14,3 mg/g, respectivamente) y mínima para la fase vegetativa (3,3 y 1,7 mg/g, respectivamente).
Este traballo ofrece unha visión comparada do contido en compostos bioactivos, presentes na microalga Haematococcus pluvialis ao longo de diferentes fases do seu ciclo celular, desde o seu estado vexetativo móbil, ata aplanósporas cultivadas baixo diferentes condicións ambientais de iluminancia e dispoñibilidade de CO2. Debido á dura parede celular das aplanósporas, levouse a cabo unha técnica de extracción rápida, sinxela, economicamente viable e respectuosa co medio ambiente, que permite unha fácil disrupción das mostras, a dispersión de matriz en fase sólida, MSPD, obténdose uns extractos ricos en carotenoides e ácidos graxos. Mediante a caracterización cromatográfica destes compostos obsérvase unha maior acumulación a medida que avanza o período de enquistamiento, a intensidade luminosa e a dispoñibilidade de CO2, sendo a concentración de carotenoides e ácidos graxos máxima para aplanósporas sometidas a alta iluminancia e achega de CO2 externo (8,8 e 14,3 mg/ g, respectivamente) e mínima para a fase vexetativa (3,3 e 1,7 mg/ g, respectivamente).
This work provides a comparative view of the content of bioactive compounds present in the microalga Haematococcus pluvialis throughout different phases of its cell cycle, from its motile vegetative state to aplanospores grown under different environmental conditions of illuminance and CO2 availability. Due to the hard cell wall of aplanospores, a fast, simple, economically viable and environmentally friendly extraction technique, which allows easy disruption of the samples, solid phase matrix dispersion, MSPD, was used to obtain extracts rich in carotenoids and fatty acids. Chromatographic characterisation of these compounds shows a greater accumulation as the encystation period, light intensity and CO2 availability progress, with the concentration of carotenoids and fatty acids being maximum for aplanospores subjected to high illuminance and external CO2 supply (8.8 and 14.3 mg/g, respectively) and minimum for the vegetative phase (3.3 and 1.7 mg/g, respectively).
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Haematococcus pluvialis
Extracción de compuestos
Caracterización de compuestos
Cultivo biotecnológico
Extracción y caracterización analítica de compuestos bioactivos en cultivos biotecnológicos
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264322022-02-11T12:46:06Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Osorio Álvarez, Mario
2021-06-09T12:07:50Z
2021-06-09T12:07:50Z
2018-07
http://hdl.handle.net/10347/26432
En los últimos años, la mala calidad del aire interior ha sido relacionada con diversos tipos de molestias, dolencias y enfermedades, entre las que se encuentran el asma, la bronquitis y diversas alergias, así como el denominado Sick Building Syndrome.
En este proyecto se ha llevado a cabo el screening no dirigido de contaminantes orgánicos presentes en muestras reales de polvo pertenecientes a atmósferas interiores.
Para el proceso de extracción, detección e identificación de estos compuestos se ha empleado la técnica ASE seguida de GC-QTOF-MS. Además, se ha utilizado una librería de masas de baja resolución (NIST) y una librería de masas exactas creada en el laboratorio, combinadas con el software MassHunter, comercializado por Agilent Technologies.
Over the past few years, bad indoor air quality has been related to several sorts of discomfort, minor ailments and illness, including asthma, bronchitis and various allergies, as well as the denominated Sick Building Syndrome.
In this project, a non-target screening of indoor pollutants present in real dust samples from interior atmospheres has been carried out.
The ASE technique combined with GC-QTOF-MS has been used for the extraction, detection and identification of these compounds. In addition to that, a low resolution mass spectral database (NIST) and an accurate mass spectral database created in the laboratory has been utilised in combination with the software MassHunter, which is commercialised by Agilent Technologies.
Nos últimos anos, a mala calidade do aire interior foi relacionada con diversos tipos de molestias, doencias e enfermidades, entre as que se atopan a asma, a bronquite e diversas alerxias, así como o denominado Sick Building Syndrome.
Neste proxecto levouse a cabo o screening non dirixido de contaminantes orgánicos presentes en mostras reais de pó pertencentes a atmosferas interiores.
Para o proceso de extracción, detección e identificación destes compostos empregouse a técnica ASE seguida de GC-QTOF-MS. Ademáis, utilizouse unha libraría de masas de baixa resolución (NIST) e unha libraría de masas exactas creada no laboratorio, combinadas co software MassHunter, comercializado por Agilent Technologies.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Calidad del aire
Asma
Contaminantes del aire
Polvo
Aplicación de GC-QTOF-MS a la detección y determinación de compuestos orgánicos semi-volátiles en materia particulada de atmósferas interiores
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/319152024-01-20T01:00:28Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
López Regueiro, Ángel Camilo
2024-01-19T13:05:41Z
2024-01-19T13:05:41Z
2017
http://hdl.handle.net/10347/31915
La enfermedad de Alzheimer es un proceso neurodegenerativo del sistema nervioso central caracterizada por la muerte neuronal progresiva en ciertas áreas del cerebro. Esta enfermedad es el tipo más habitual de demencia, que en 2013 contaba con 44 millones de afectados y se estima que aumente a 65 millones en 2030. Actualmente, la muestra clínica más estudiada es el líquido cefalorraquídeo, por lo que el hallazgo de biomarcadores indicadores de la enfermedad en muestras cuya obtención sea más sencilla se presenta como una interesante alternativa a estudiar. En este trabajo se han desarrollado y estandarizado diferentes técnicas para el estudio de muestras de suero, centrándose en el campo de la proteómica, realizando la separación de las proteínas de alta abundancia de las de baja abundancia por cromatografía de afinidad, para la subsiguiente separación de éstas por electroforesis bidimensional 2D-PAGE. Se han estudiado las diferentes condiciones de electroforesis (nativas o desnaturalizantes), el pH de las tiras o la dilución de la muestra; y con respecto a los geles de poliacrilamida su tinción, el grado de polimeración, el tamaño y el secado. Las metodologías se aplicaron a muestras de personas sanas, pacientes con deterioro cognitivo que evolucionaría a Alzheimer y pacientes con Alzheimer, realizando un análisis de imagen comparativo de estas situaciones.
A enfermidade de Alzheimer é un proceso neurodexenerativo do sistema nervioso central caracterizada pola morte neuronal progresiva en certas áreas do cerebro. Esta enfermidade é o tipo máis habitual de demencia, que en 2013 contaba con 44 millóns de afectados e estímase que aumente a 65 millóns en 2030. Actualmente, a mostra clínica máis estudada é o líquido cefalorraquídeo, polo que o
achado de biomarcadores indicadores da enfermidade en mostras cuxa obtención sexa
máis sinxela preséntase como una interesante alternativa a estudar. Neste traballo
desenvolvéronsee estandarizáronse diferentes técnicas para o estudo de mostras de
soro, centrándose no campo da proteómica, realizando a separación das proteínas de
alta abundancia das de baixa abundancia por cromatografía de afinidade, para a
subseguinte separación destas por electroforese bidimensional 2D-PAGE. Estudáronse
diferentes condicións de electroforese (nativas ou desnaturalizantes), o pH da tira ou a
dilución da mostra; e con respecto aos xeles de poliacrilamida a tinción, o grado de
polimerización, o tamaño e o secado. As metodoloxías foron aplicadas a mostras de
persoas sas, pacientes con deterioro cognitivo que evolucionaría a Alzheimer e
pacientes con Alzheimer, realizando unha análise de imaxe comparativa destas situacións
Alzheimer ́s diseaseis a neurodegenerative process of the central nervous system characterized by progressive neuronal death in certain areas of the brain. This disease is the most common type of dementia, which affected 44 million people in 2013. This number is estimated to increase to 65 million in 2030. Currently, the most studied clinical sample is cerebrospinal fluid, so the finding of biomarkers of thisdisease in samples whose extraction is simpler is presented as an interesting alternative to study. For this purpose, different techniques for the study of serum
samples have been developed and standardized, focusing on the field of proteomics.
The separation of high abundance proteins from low abundance ones is carried out by affinity chromatography, for the subsequent separation by 2D-PAGE two-dimensional
electrophoresis. Different electrophoresis conditions have been tested (native or denaturing), as well as the pH of the strips and the dilution of the sample; and with respect to the polyacrylamide gels their staining, degree of polymerization, size and drying. The methodologies were applied to samples of healthy individuals, patients
with cognitive impairment that would evolve to Alzheimer's and Alzheimer'spatients, performing a comparative image analysis of these situations.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
open access
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 Internacional
Electroforesis
Proteómica
Alzeimer
Nuevas estrategias proteómicas para la caracterización de proteinas de baja abundancia en muestras clínicas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/233832021-06-09T10:46:30Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Cabezón Vizoso, Alfonso
2020-10-15T10:04:31Z
2020-10-15T10:04:31Z
2020
http://hdl.handle.net/10347/23383
Los ciclacenos son hidrocarburos aromáticos macrocíclicos constituidos por la fusión
lineal de anillos bencénicos formando un nanotubo de carbono de tipo zig-zag de un único
anillo de espesor. Estudios teóricos han sugerido que se trata de moléculas con
propiedades especialmente interesantes debido a su peculiar estructura conjugada. Por
otra parte, esta estructura es también la responsable de que los ciclacenos sean
extremadamente reactivos en condiciones ambientales y de que hasta la fecha todavía no
se hayan podido sintetizar.
Durante décadas, numerosos equipos de investigación han intentado sintetizar los
ciclacenos con el objetivo de confirmar las exóticas propiedades propuestas por los
cálculos teóricos. Recientemente, nuestro grupo de investigación describió una
aproximación a la preparación de ciclacenos combinando síntesis en disolución y sobre
superficie. Concretamente, se prepararon epoxiciclacenos en disolución, que fueron
depositados sobre una superficie de Cu(111) para la desoxigenación mediante
manipulación atómica. Sin embargo, la extrusión de oxígeno sobre superficie demostró
ser poco eficiente en este sistema tensionado, por lo que nos planteamos el estudio de
precursores alternativos que generen ciclacenos por extrusión de CO.
Con el objetivo final de llegar a sintetizar estos precursores de ciclacenos alternativos, en
este trabajo fin de grado se estudiaron las reacciones de cicloadición (4+2) de
isobenzofulvenos con diversos dienófilos
Os ciclacenos son hidrocarburos aromáticos macrocíclicos constituídos pola fusión lineal
de aneis bencénicos formando un nanotubo de carbono do tipo zig-zag dun único anel de
espesor. Estudos teóricos suxiren que trátanse de moléculas cunhas propiedades
especialmente interesantes debido á súa peculiar estrutura conxugada. Por outra banda,
esta estrutura tamén é a responsable de que sexan extremadamente reactivos en
condicións ambientais e de que ata agora non se puideran sintetizar.
Durante décadas, numerosos equipos de investigación intentaron sintetizar os ciclacenos
có obxectivo de confirmar as exóticas propiedades propostas polos cálculos teóricos.
Recentemente, o noso grupo de investigación describiu unha aproximación da preparación de ciclacenos combinando síntese en disolución e sobre superficie.
Concretamente, preparáronse epoxiciclacenos en disolución, que foron depositados sobre
unha superficie de Cu(111) para a desoxixenación mediante manipulación atómica. Sen
embargo, a estrusión de osixeno sobre superficie demostrou ser pouco eficiente neste
sistema tensionado, polo que nos plantexamos o estudo de precursores alternativos que
xerasen ciclacenos por estrusión de CO.
Co obxectivo final de chegar a sintetizar estes precursores de ciclacenos alternativos,
neste traballo de fin de grado estudáronse as reaccións de cicloadición (4+2) de
isobenzofulvenos con diversos dienófilos
Cyclacenes are macrocyclic aromatic hydrocarbons composed by benzene rings linearly
fused forming a single ring thick zig-zag carbon nanotube. Theoretical studies have
suggested that cyclacenes are molecules with particularly interesting properties due to
their conjugated structure. In addition, this structure is responsible for their extreme
reactivity at ambient conditions so it has not been possible to synthesize cyclacenes up to
now.
For decades, numerous research groups have tried to synthesize cyclacenes with the aim
to confirm the exotic properties suggested by the theoretical calculations. Recently, our
research group described an approximation to prepare cyclacenes by combining solution
and on-surface synthesis. In particular, epoxycyclacenes were prepared in solution and
deposited on a Cu(111) surface to induce the deoxygenation through atomic
manipulation. However, on-surface oxygen extrusion has proved inefficient for the
preparation of this strained system, so we decide to study alternatives, such as the CO
extrusion.
In order to access alternative cyclacene precursors, in this final degree project we have
studied (4+2) cycloaddition reactions of isobenzofulvenes with various dienophiles
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Cáncer
Antibióticos
Ciclopéptidos
Nanotubos péptidos
Dinámica molecular
Infección y cáncer: una aproximación a través de la química computacional
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/264252021-06-10T02:02:26Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Gallego Gómez, Iván
2021-06-09T09:34:38Z
2021-06-09T09:34:38Z
2016-07
http://hdl.handle.net/10347/26425
La sobreexpresión de proteínas de forma aberrante es un fenotipo común de enfermedades y tumores malignos. La membrana celular resulta esencial para la regulación de funciones y el intercambio de información, sin embargo, en muchas ocasiones, supone una barrera para la internalización de moléculas bioactivas y el tratamiento de enfermedades. La posibilidad de controlar el tráfico de proteínas a través de la membrana representa una oportunidad única para la comprensión y el desarrollo de nuevas terapias y métodos de diagnóstico. Es decir, poder transportar e internalizar macromoléculas hacia el interior de las células permitiría modular externamente la regulación y la comunicación celular.
A sobreexpresión de proteínas é un fenotipo común de enfermidades e tumores malignos. A membrana celular resulta esencial para a regulación de funcións e o intercambio de información, sen embargo, en moitas ocasións, supón unha barreira para a internalización de moléculas bioactivas e o tratamento de enfermidades. A posibilidade de controlar o tráfico de proteínas a través da membrana representa unha oportunidade única para a comprensión e o desenvolvemento de novas terapias e métodos de diagnose. É dicir, poder transportar e internalizar macromoléculas cara o interior das células permitiría modular externamente a regulación e a comunicación celular.
The continuous overexpression of proteins is a common phenotype of disease and malignant tumours. The cell membrane is essential to the regulation of functions and the exchange of information, however in many occasions; is a barrier to the internalization of bioactive molecules and treatment of diseases. The possibility of controlling the traffic of proteins trough the cell membrane is an unique opportunity of understanding and developing new therapies and diagnose methods. Which is the same, the transport of macromolecules inside the cell allows to the modulation of the cell communication and regulation from outside.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Péptidos penetrantes de membrana
Proteínas
Membrana
Enlace peptídico
Internalización celular
Diseños supramoleculares para reconocimiento y transporte de proteínas
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/298372023-01-12T03:02:34Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Corral Sertal, Javier
2023-01-11T11:47:34Z
2023-01-11T11:47:34Z
2022-07
http://hdl.handle.net/10347/29837
O Fe3GeTe2 é un material de Van der Waals caracterizado por fortes enlaces covalentes
no plano e febles interaccións de Van der Waals fóra do mesmo. A diferente natureza das
forzas presentes na estrutura leva a pensar nunha condución térmica anisotrópica nas
diferentes direccións cristalinas. No presente traballo estúdase a anisotropía na
condutividade térmica, prestando especial atención ao estudo da condutividade térmica
fóra do plano co gallo de establecer se o transporte térmico se pode axustar a un modelo
balístico ou se a condutividade se ve limitada pola grande anisotropía presente. O
estudo efectuarase por medio de medidas de FDTR pump&probe axustando a un modelo
difusivo bidimensional baseado na variación da reflectividade sobre a superficie como
consecuencia dunha onda térmica inducida polo láser pump e medida polo láser probe.
Asemade preséntanse medidas de AFM, microscopía hiperespectral e DSC como
complemento para obter os parámetros necesarios para o axuste ao modelo difusivo.
El Fe3GeTe2 es un material de Van der Waals caracterizado por fuertes enlaces
covalentes en el plano y débiles interacciones de Van der Waals fuera del mismo. La
diferente naturaleza de las fuerzas presentes en la estructura lleva a pensar en una
conducción térmica anisotrópica en las diferentes direcciones cristalinas. En el presente
trabajo se estudia la anisotropía en la conductividad térmica, prestando especial
atención al estudio de la conductividad térmica fuera del plano con el objetivo de
establecer si el transporte térmico se puede ajustar a un modelo balístico o si la
conductividad se ve limitada por la gran anisotropía presente . El estudio se efectúa
por medio de medidas de FDTR pump&probe ajustando a un modelo difusivo
bidimensional basado en la variación de la reflectividad sobre la superficie como
consecuencia de una onda térmica inducida por el láser pump y medida por el láser
probe. Simultáneamente se presentan medidas de AFM, microscopía hiperespectral y
DSC como complemento para obtener los parámetros necesarios para el ajuste al modelo
difusivo.
Fe3GeTe2 is a Van der Waals material characterized by strong in-plane covalent bonds
and weak out-of-plane Van der Waals interactions. The different nature of the forces
present in the structure leads to think of an anisotropic thermal conduction in the
different crystalline directions. In the present work the anisotropy in the thermal
conductivity is studied, remarking special atention to the study of the out-of-plane
thermal conductivity with the aim of establish whether if the thermal transport can be
fitted to a ballistic model or if the conductivity is limited by the huge anisotropy
present . The study is carried out through pump&probe FDTR measurements, fitting
to a two-dimensional diffusive model based on the variation of reflectivity over the
surface as a consequence of a thermal wave induced by the pump laser and measured by
the probe laser. Simultaneously, AFM measurements, hyperspectral microscopy and
DSC are carried out as a complement to obtain the necessary parameters for the
adjustment to the diffusive model.
glg
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Anisotropía
Conductividad térmica
Conductividade térmica
Medidas de conductividade térmica en materiais bidimensionais
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/233822021-06-09T10:46:30Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Besteiro Sáez, Javier
2020-10-15T08:01:23Z
2020-10-15T08:01:23Z
2020
http://hdl.handle.net/10347/23382
Los ciclacenos son hidrocarburos aromáticos macrocíclicos constituidos por la fusión
lineal de anillos bencénicos formando un nanotubo de carbono de tipo zig-zag de un único
anillo de espesor. Estudios teóricos han sugerido que se trata de moléculas con
propiedades especialmente interesantes debido a su peculiar estructura conjugada. Por
otra parte, esta estructura es también la responsable de que los ciclacenos sean
extremadamente reactivos en condiciones ambientales y de que hasta la fecha todavía no
se hayan podido sintetizar.
Durante décadas, numerosos equipos de investigación han intentado sintetizar los
ciclacenos con el objetivo de confirmar las exóticas propiedades propuestas por los
cálculos teóricos. Recientemente, nuestro grupo de investigación describió una
aproximación a la preparación de ciclacenos combinando síntesis en disolución y sobre
superficie. Concretamente, se prepararon epoxiciclacenos en disolución, que fueron
depositados sobre una superficie de Cu(111) para la desoxigenación mediante
manipulación atómica. Sin embargo, la extrusión de oxígeno sobre superficie demostró
ser poco eficiente en este sistema tensionado, por lo que nos planteamos el estudio de
precursores alternativos que generen ciclacenos por extrusión de CO.
Con el objetivo final de llegar a sintetizar estos precursores de ciclacenos alternativos, en
este trabajo fin de grado se estudiaron las reacciones de cicloadición (4+2) de
isobenzofulvenos con diversos dienófilos
Os ciclacenos son hidrocarburos aromáticos macrocíclicos constituídos pola fusión lineal
de aneis bencénicos formando un nanotubo de carbono do tipo zig-zag dun único anel de
espesor. Estudos teóricos suxiren que trátanse de moléculas cunhas propiedades
especialmente interesantes debido á súa peculiar estrutura conxugada. Por outra banda,
esta estrutura tamén é a responsable de que sexan extremadamente reactivos en
condicións ambientais e de que ata agora non se puideran sintetizar.
Durante décadas, numerosos equipos de investigación intentaron sintetizar os ciclacenos
có obxectivo de confirmar as exóticas propiedades propostas polos cálculos teóricos.
Recentemente, o noso grupo de investigación describiu unha aproximación dapreparación de ciclacenos combinando síntese en disolución e sobre superficie.
Concretamente, preparáronse epoxiciclacenos en disolución, que foron depositados sobre
unha superficie de Cu(111) para a desoxixenación mediante manipulación atómica. Sen
embargo, a estrusión de osixeno sobre superficie demostrou ser pouco eficiente neste
sistema tensionado, polo que nos plantexamos o estudo de precursores alternativos que
xerasen ciclacenos por estrusión de CO.
Co obxectivo final de chegar a sintetizar estes precursores de ciclacenos alternativos,
neste traballo de fin de grado estudáronse as reaccións de cicloadición (4+2) de
isobenzofulvenos con diversos dienófilos
Cyclacenes are macrocyclic aromatic hydrocarbons composed by benzene rings linearly
fused forming a single ring thick zig-zag carbon nanotube. Theoretical studies have
suggested that cyclacenes are molecules with particularly interesting properties due to
their conjugated structure. In addition, this structure is responsible for their extreme
reactivity at ambient conditions so it has not been possible to synthesize cyclacenes up to
now.
For decades, numerous research groups have tried to synthesize cyclacenes with the aim
to confirm the exotic properties suggested by the theoretical calculations. Recently, our
research group described an approximation to prepare cyclacenes by combining solution
and on-surface synthesis. In particular, epoxycyclacenes were prepared in solution and
deposited on a Cu(111) surface to induce the deoxygenation through atomic
manipulation. However, on-surface oxygen extrusion has proved inefficient for the
preparation of this strained system, so we decide to study alternatives, such as the CO
extrusion.
In order to access alternative cyclacene precursors, in this final degree project we have
studied (4+2) cycloaddition reactions of isobenzofulvenes with various dienophiles
spa
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Isobenzofulveno
Cicloadición (4+2)
Fulveno
Bencino
Ciclacenos
Arinos
Estudio de las reacciones de cicloadición del isobenzofulveno
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/160772021-06-09T10:46:30Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Rey Tarrío, Francisco
2017-10-26T09:26:52Z
2017-10-26T09:26:52Z
2017
http://hdl.handle.net/10347/16077
Los polifenilacetilenos son un grupo de polímeros helicoidales dinámicos, constituidos por una cadena de polienos (π-conjugados), que en base a su esqueto poliénico, pueden adoptar cuatro posibles configuraciones de las cuáles, solo la cis-cisoide y la cis-transoide promueven la formación de la estructura helicoidal.
Las propiedades de los polifenilacetilenos están relacionadas con el sentido helicoidal y el grado de extensión/compresión de la cadena polimérica. Una destacable propiedad es su reactividad fotoquímica, la degradación lumínica de polienos π-conjugados es intramolecular, altamente selectiva, conduce a bencenos 1,3,5-trisustuidos, solo tiene lugar en fase sólida y es fuertemente dependiente de la configuración y conformación de los sustratos poliméricos de partida.
La dependencia de la estructura del polímero de partida podría aplicarse para la determinación de la estructura helicoidal de un polímero. Para evaluar si es posible establecer una relación entre estructura y reactividad fotoquímica, se estudió la reacción en cinco polifenilacetilenos con estructuras cis-cisoide y cis-transoide.
Los datos obtenidos permitieron relacionar la estructura del esqueleto poliénico con los tiempos de irradiación de las muestras. Con ello se demostró que los polímeros con estructuras helicoidales más compactas, cis-cisoide, tienen tiempos de irradiación significativamente menores que aquellos polímeros con hélices más extensas, cis-transoide.
Os polifenilacetilenos son un grupo de polímeros helicoidais dinámicos, constituidos por unha cadea de polienos (π-conxugados), que en base o seu esqueleto poliénico, poden adoptar catro posibles configuracións das cais só a cis-cisoide e a cis-transoide promoven a formación da estrutura helicoidal.
As propiedades dos polifenilacetilenos están relacionadas co sentido helicoidal e o grao de extensión/compresión da cadea polimérica. Unha destacable propiedade é a súa reactividade fotoquímica, a degradación lumínica de polienos π-conxugados é intramolecular, altamente selectiva, conduce a bencenos 1,3,5-trisustuidos, só ten lugar en fase sólida e é
fortemente dependente da configuración e conformación dos sustratos poliméricos departida.
A dependencia da estructura do polímero de partida podería aplicarse para a determinación da estructura helicoidal dun polímero. Para evaluar se é posíbel establecer unha relación entre estructura e reactividade fotoquímica, estudouse a reacción en cinco polifenilacetilenos con estructuras cis-cisoide e cis-transoide.
Os datos obtidos permitiron relacionar a estrutura do esqueleto poliénico cos tempos de irradiación das muestras. Con isto demostrouse que os polímeros con estruturas helicoidales máis compactas, cis-cisoide, teñen tempos de irradiación significativamente menores que aqueles polímeros con hélices máis extensas, cis-transoide.
Poly(phenylacetylenes)s are a group of dynamic helical polymers based on a polyene chain (π-conjugated), which on the basis of their polyene skeleton, can adopt four possible configurations, where only cis-cisoid and cis-transoid promote the formation of the helical structure. The properties of the polyphenylacetylenes are related to the helical direction and the degree of streching/compression of the polymer chain. A remarkable property is the photochemical reactivity, the light degradation of π-conjugated polyenes is intramolecular, highly selective, leads to 1,3,5-trisubstituted benzenes, only takes place in solid phase and is strongly dependent on the configuration and conformation of the starting polymeric substrates. The dependence of the structure of the starting polymer could be applied for the determination of the helical structure of a polymer. To evaluate if it is possible to establish a relationship between structure and photochemical reactivity, the reaction was studied in five polyphenylacetylenes with cis-cisoide and cis-transoid structures. The results obtained have shown that the relationship between the structure of the polyene skeleton. It have been demonstrated that cis-cisoid polymers need lower irradition time than cis-transoid polymers.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/3.0/es/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 3.0 España
Polímeros
Reactividad fotoquímica
Fotociclación intramolecular de polifenilacetilenos
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270592021-11-03T03:03:13Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Carreiras Suárez, Sandra
2021-11-02T12:23:33Z
2021-11-02T12:23:33Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27059
As máscaras cirúrxicas téñense convertido nun requirimento global neste último ano, o cal está contribuíndo ao problema da contaminación por plásticos. Neste traballo estudouse o envellecemento acelerado das máscaras, co obxectivo de simular o proceso natural de degradación e estudar o seu mecanismo. Para acelerar o envellecemento utilizáronse dous métodos de uso común na ciencia de materiais: o termoenvellecemento acelerado e o fotoenvellecemento acelerado. O seguimento levouse a cabo mediante técnicas tradicionais de caracterización dos materiais poliméricos. Tras analizar os resultados, propúxose un mecanismo de oxidación para o compoñente principal. Finalmente, concluíuse que as máscaras se fragmentarán rapidamente e que os anacos xerados ficarán no medio durante máis tempo.
Las mascarillas quirúrgicas se han convertido en un requerimiento global en este último año, lo cual está contribuyendo al problema de la contaminación por plásticos. En este trabajo se estudió el envejecimiento acelerado de las mascarillas, con el objetivo de simular el proceso natural de degradación y estudiar su mecanismo. Para acelerar el envejecimiento se utilizaron dos métodos de uso común en la ciencia de materiales: el termoenvejecimiento acelerado y el fotoenvejecimiento acelerado. El seguimiento se llevó a cabo mediante técnicas tradicionales de caracterización de los materiales poliméricos. Tras analizar los resultados, se propuso un mecanismo de oxidación para el componente principal. Finalmente, se concluyó que las mascarillas se fragmentarán rápidamente y que los trozos generados permanecerán en el medio durante más tiempo.
Surgical masks have become a global requirement during this last year, which is contributing to the plastic contamination problem. In this project, accelerated aging of masks is studied, in order to simulate the natural aging process and to study its mechanism. Two commonly used methods in material sciences were used to accelerate the aging: accelerated thermal aging and accelerated photo-aging. The monitoring was carried out using traditional techniques for characterizing polymeric materials. After analysing the results, an oxidation mechanism for the main component was proposed. Finally, it was concluded that masks will break rapidly and that the generated pieces will stay in the environment for a longer time.
glg
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Termoenvellecemento acelerado
Fotoenvellecemento acelerado
Contaminación
Máscaras cirúrxicas
Estudo do envellecemento de máscaras cirúrxicas desbotables
bachelor thesis
oai:minerva.usc.es:10347/270682021-11-04T03:02:26Zcom_10347_9597com_10347_6396com_10347_6394col_10347_11382
Pérez Gômes-Ortigão, Susana
2021-11-03T09:32:59Z
2021-11-03T09:32:59Z
2021-07
http://hdl.handle.net/10347/27068
Los hidrocarburos aromáticos policíclicos (HAPs) son contaminantes orgánicos ubicuos y persistentes que pueden encontrarse en todos los compartimentos medioambientales. Esta amplia distribución y sus propiedades cancerígenas han llevado a la Agencia Estadounidense para la Protección Medioambiental (EPA) a incluir 16 HAPs en su lista de contaminantes prioritarios.
Se propuso el estudio de la aptitud de los árboles ornamentales para biorremediar el aire urbano, centrándose en la capacidad de las hojas de la especie Malus floribunda Siebold ex Van Houtte para actuar como filtros de los HAPs atmosféricos.
Para ello es necesario conocer cómo es el proceso de captación de HAPs y qué variables lo controlan. Una de las variables estudiadas fue la composición y concentración de la cutícula foliar. En consecuencia, fue necesario optimizar previamente un método de extracción y análisis de las ceras cuticulares foliares, que es en lo que se centrará la presente memoria.
Este método consistió en una extracción sólido-líquido con un disolvente orgánico de baja toxicidad asistida por ultrasonidos y análisis mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas. De esta forma se consiguió una metodología sencilla, económica, rápida y respetuosa con el medio ambiente para la determinación de los ácidos grasos cuticulares foliares de la especie objetivo.
Os hidrocarburos aromáticos policíclicos (HAPs) son contaminantes orgánicos ubicuos e persistentes que poden encontrarse en todos os compartimentos medioambientais. Esta ampla distribución e as súas propiedades canceríxenas levaron á Axencia Estadounidense para a Protección Medioambiental (EPA) a incluír 16 HAPs na súa lista de contaminantes prioritarios.
Propúxose o estudo da aptitude das árbores ornamentais para biorremediar o aire urbano, centrándose na capacidade das follas da especie Malus floribunda Siebold ex Van Houtte para actuar como filtros dos HAPs atmosféricos. Para iso foi necesario coñecer como é o proceso de captación de HAPs e que variables o controlan. Unha das variables estudadas foi a composición e concentración da cutícula foliar. En consecuencia, foi necesario optimizar previamente un método de extracción e análise das ceras cuticulares foliares, que é no que se centrará a presente memoria.
Este método consistiu nunha extracción sólido-líquido cun disolvente orgánico de baixa toxicidade asistida por ultrasóns e análise mediante cromatografía de gases acoplada a espectrometría de masas. Desta forma conseguiuse una metodoloxía sinxela, económica, rápida e respectuosa co medio ambiente para a determinación dos ácidos graxos cuticulares foliares da especie obxectivo.
Polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) are ubiquitous and persistent organic pollutants that can be found in all environmental compartments. This wide distribution and its carcinogenic properties have led the US Environmental Protection Agency (EPA) to include 16 PAHs on its list of priority pollutants.
The study of the aptitude of ornamental trees to bioremediate urban air was proposed, focusing on the ability of the leaves of the Malus floribunda Siebold ex Van Houtte species to act as filters for atmospheric PAHs.
For this, it is necessary to know what the process of capturing PAHs is like and what variables control it. One of the variables studied was the composition and concentration of the leaf cuticle. Consequently, it was necessary to previously optimize a method for the extraction and analysis of foliar cuticular waxes, which is what this report will focus on.
This method consisted of a solid-liquid extraction with a low toxicity organic solvent assisted by ultrasound and analysis by gas chromatography coupled to mass spectrometry. In this way, a simple, economical, fast and environmentally friendly methodology was achieved for the determination of the foliar cuticular fatty acids of the target species.
spa
http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
open access
Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
Hidrocarburos aromáticos policíclicos
HAPs
Malus floribunda
Ceras cuticulares
Contaminación atmosférica
Manzano japonés
Contaminación del aire
Biorremediación
Estudio de la composición de las ceras cuticulares de Malus floribunda Siebold ex Van Houtte
bachelor thesis