Difusión dinámica dunha innovación drástica
Por favor, use este identificador para citas ou ligazóns a este ítem:
http://hdl.handle.net/10347/19088
Ficheiros no ítem
Metadatos do ítem
Título: | Difusión dinámica dunha innovación drástica |
Outro/s título/s: | Dynamic diffusion of a drastic innovation |
Autor/a: | Antelo Suárez, Manel |
Centro/Departamento: | Universidade de Santiago de Compostela. Departamento de Fundamentos da Análise Económica |
Palabras chave: | Innovación drástica | Licencia de patentes | Separación vertical | Estructura dinámica de mercado | Contratos a tongo prazo | Duración das patentes | Drastic innovalíon | Patent licensing | Vertical separation | Dynamic market structure | Long run contracts | Patents length | |
Data: | 1999 |
Editor: | Universidade de Santiago de Compostela |
Cita bibliográfica: | Antelo Suárez, M. (1999). Difusión dinámica dunha innovación drástica. Revista Galega de Economía, 8 (2), 5-30. |
Resumo: | Este traballo analiza o proceso de licencia dunha innovación drástica nun marco definido palas seguintes características. A innovación está patentada por un laboratorio (principal)
que non pode explotala por si mesmo, polo que está abrigado a cedela -a través de licencias
de producción- a empresas (axentes) con capacidade para faceto; a innovación dura varios
periodos. O número máximo de licencias que se poden conceder en cada periodo está dado e, sobre o valor comercial desa innovación, existe infonnación asimétrica entre o propietario e os usuarios. Neste contexto, mostramos cómo a tensión existente entre o efecto mostraxe e o efecto disipación de rendas define a estructura dinámica de mercado eficiente desde ou punto de vista integrado para explota-la innovación, estructura que en ningún caso presenta problemas de implementación para o laboratorio a través de contratos de pagamentos fixos. Desde o punto de vista social, o mecanismo dinámico óptimo para explota-la patente é difundíla ó máximo desde o principio concedendo o maior número posible de licencias, de onde se colixe que acurta-la duración das patentes é, neste marco, sempre unha boa política pública de desenvolvemento tecnolóxlco The aim of this paper is to study the licensing process of a drastic innovation in a fourfold characterised framework. Namely, the innovation has been obtained and patentad by a research Jab (principal) which is not be able to exploit it by itsell, so it is compelled lo transfer it -through licensing- to finns (agents) with productiva capacity; the technology lasts lar several periods; the highesl number ol licences to be granted per period is given; and there is asymmetric infomation over the economic value of the innovation between the owner and the users. In this setting, we find that the tradeoff between the sampting effect and lhe dissipalion effect defines the efficient dynamic market structure to exploit the patent, from an integrated viewpoint. Having defined the (dynamic) first best allocation at the patent, we also show that it is always implementable through fixed fee contracts. Finally, it is shown that the socially optimal dynamic allocation of the patent conslsts of diffusing it at maximum from the lirst period by granting the highest number of licenses. Hence, a shorter patent tenght is, in this setling, a welfare improve policy of technological development |
URI: | http://hdl.handle.net/10347/19088 |
ISSN: | 1132-2799 |
E-ISSN: | 2255-5951 |
Coleccións
-
- EC/008-Vol.8, Núm. 2 (1999) [20]
- FAE-Artigos [48]