Mostrar o rexistro simple do ítem

dc.contributor.advisorRuiz Pérez, Ángel
dc.contributor.authorTorres París, Pablo
dc.date.accessioned2019-10-30T11:48:56Z
dc.date.available2019-10-30T11:48:56Z
dc.date.issued2018-11
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/10347/20143
dc.description.abstractEn este trabajo se hará un estudio sobre la función del concepto de hybris en la obra de Aristófanes, así como, de una forma más marginal, en otras fuentes en las que pueda aparecer reflejada la visión del autor, fundamentalmente su intervención en el Banquete de Platón (189C-193D). Se tratará de conjugar, en la medida de lo posible, la visión tradicional del término que se ha hecho común, tanto en los Estudios Clásicos como en otros ámbitos de las humanidades, de hybris como transgresión de los propios límites impuestos y que lleva aparejado un castigo divino, junto a la propuesta defendida sobre todo por Fisher(Hybris. Warminster: Aris & Phillips, 1992), que parte de la definición dada por Aristóteles en su Retórica (1378b23-35}, más centrada en el uso real del término en textos de contenido legal, pero no sólo. El estudio se rea lizará primero a partir delos casos documentados del propio término en Aristófanes, para pasar luego a los contextos en que se puede plantear su presencia más difusa, fundamentalmente en tres sentidos: como elemento estructurador de la trama (tal como se viene analizando tradicionalmente para la tragedia); como elemento caracterizador de algunos personajes sin que constituya algo central del argumento; y, finalmente, como motor del propio género de la comedia, estudiando cómo se vincula con el humor y la función pedagógica del género.
dc.description.abstractNeste traballo farase un estudo sobre o papel do concepto de hybris na obra de Aristófanes, así como, dun xeito máis marxinal, noutras fontes nas que poida aparecer a visión do autor, fundamentalmente súa intervención no Banquete de Platón (189C-193D). Tratará de combinar, na medida do posible, a visión tradicional do termo que se fixo común, tanto no Estudos clásicos como noutras áreas das humanidades, de hybris como transgresión dos propios límites impostos e iso leva consigo un castigo divino, xunto coa proposta defendida sobre todo por Fisher (Hybris. Warminster: Aris e Phillips, 1992), que comeza desde a definición dada por Aristóteles na súa Retórica (1378b23-35}, máis centrado no uso real do termo en textos de contido legal, pero non só. O estudo realizarase primeiro a partir dos casos documentados do propio termo en Aristófanes, para logo pasar os contextos nos que se pode plantexar a súa presenza máis difusa, fundamentalmente de tres xeitos: como elementode estruturación de tramas (como se analiza tradicionalmente para a traxedia); como elemento caracterizador dalgúns personaxes sen constituír algo central na trama; e finalmente como motor de xénero propio da comedia, estudando como se relaciona co humor e coa función pedagóxica do xénero.
dc.language.isospa
dc.rightsAtribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/
dc.subjectAristófanes
dc.subjectHybris
dc.subjectPlatón
dc.subject.classificationMaterias::Investigación::55 Historia::5505 Ciencias auxiliares de la historia::550510 Filología
dc.title"Hybris" en Aristófanes
dc.typebachelor thesis
dc.rights.accessRightsopen access
dc.contributor.affiliationUniversidade de Santiago de Compostela. Facultade de Filoloxía


Ficheiros no ítem

application/pdf
Nome: Traballo Fin de Grao en Filoloxía Clásica. Curso 2018-2019
Tamaño: 1.676 Mb
Formato: PDF


Thumbnail

Este ítem aparece na(s) seguinte(s) colección(s)

Mostrar o rexistro simple do ítem

Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional
A licenza do ítem descríbese como
 Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional





Recolectores:Enlaces de interese:
Universidade de Santiago de Compostela | Teléfonos: +34 881 811 000 e +34 982 820 000 | Contacto | Suxestións