Ocultacións e tránsitos en astronomía
Por favor, use este identificador para citas ou ligazóns a este ítem:
http://hdl.handle.net/10347/26034
Ficheiros no ítem
Metadatos do ítem
Título: | Ocultacións e tránsitos en astronomía |
Autor/a: | Cardero Riveiro, Enrique |
Dirección/Titoría: | F. Ling, Josefina |
Centro/Departamento: | Universidade de Santiago de Compostela. Facultade de Matemáticas |
Data: | 2020-09 |
Resumo: | [ES] Las ocultaciones y los tránsitos pueden ser descritos en términos de modelos geométricos. El objetivo principal de este trabajo consiste en explicar algunos métodos de predicción para ambos fenómenos basados en tales modelos, de modo que podemos usarlos para llevar a cabo observaciones útiles en el momento apropiado. Debido a sus similitudes, primero introduciremos algo de teoría de eclipses, que será nuestro punto de partida para desarrollar un método iterativo para predecir el instante en que tendrá lugar una determinada etapa de la ocultación. Después, desarrollaremos un algoritmo similar para predecir los instantes de los eventos principales de un tránsito planetario (llamados contactos). Por tanto, los primeros dos capítulos de este trabajo se centran en usar trigonometría para describir ocultaciones y tránsitos, destacando la importancia de las matemáticas como una poderosa herramienta para describir todo tipo de fenómenos físicos. Tras explicar el trasfondo matemático de nuestros algoritmos, es momento de llevar a cabo observaciones basándonos en nuestras predicciones. El tercer capítulo aborda las observaciones de ocultaciones y tránsitos desde un punto de vista más descriptivo. Sin embargo, ya que tuvimos la suerte de observar el último tránsito de Mercurio (11/11/2019), le daremos el protagonismo que merece aplicando nuestros algoritmos de predicción y analizando la información obtenida durante la observación. Para concluir, nuestro último capítulo describe las aplicaciones más importantes de ocultaciones y tránsitos en las investigaciones astronómicas de la actualidad [EN] Occultations and transits can be described in terms of geometrical models. This work is mainly intended to explain some prediction methods for both kinds of phenomena based on such models, so we can use them to conduct useful observations at the right time. Due to their similarities, we'll rst introduce some eclipse theory, which will be our entry point to develop an iterative method to predict the time when a certain stage of an occultation will happen. After that, we´ ll develop a similar algorithm to predict the time for the main events of a planetary transit (known as contacts). Therefore, the rst two chapters of this work are focused on using trigonometry to describe occultations and transits, highlighting the importance of mathematics as a powerful tool to explain all kinds of physical phenomena. After explaining the mathematical background of our algorithms, it's time to conduct some observations based on our predictions. The third chapter approaches observations of occultations and transits from a more descriptive point of view. However, as we were fortunate to observe the last transit of Mercury (11/11/2019), we'll give it a well-deserved main role by applying our prediction algorithms and analyzing the information obtained during the observation. To conclude, our last chapter describes the most important applications of occultations and transits in today's astronomical research |
Descrición: | Traballo Fin de Grao en Matemáticas. Curso 2019-2020 |
URI: | http://hdl.handle.net/10347/26034 |
Dereitos: | Atribución-NoComercial-CompartirIgual 4.0 Internacional |
Coleccións
-
- Grao en Matemáticas [306]
O ítem ten asociados os seguintes ficheiros de licenza: